Feuilleton De Amsterdamse escort-huurmoord Afl. 14

Feuilleton De Amsterdamse escort-huurmoord Aflevering 14

Hoofdstuk 14

Als er in Mokum weer een stinkende straatrover of tandeloze junk of dronken transvestiet wordt opgepakt, zal geen mens zijn tred inhouden. Laat staan zijn adem. Laat staan dat iemand plotseling omkijkt als er weer iets gebeurt, want daar kun je een lelijke nekhernia aan overhouden.

Voor het pand van SBS waarin meneer Peter R. de Vries als tv-misdaadverslaggever een kantoor heeft, staat sinds vijf minuten een verhuiswagentje geparkeerd van Stadsverhuizingen B.V. met geopende achterdeuren. Voor wel erg kleine inboedels. Van bejaarden bijvoorbeeld, die voor het allerlaatst verhuizen. Of van studenten voor het allereerst. Maar nu is het zicht op de achterkant van de auto compleet onttrokken aan al te nieuwsgierige blikken doordat aan weerszijden plastic schermen van drie meter hoogte zijn geplaatst tot aan de voorgevel. De agenten lopen de trap af met tussen hen in de geboeide Jack en zijn huilende vriend. De buitendeur staat al open. In hetzelfde rappe tempo lopen ze de vrachtauto in en gaan ze in twee ouwe sofa’s zitten. De deuren worden van buitenaf gesloten. De schermen worden door andere hulptroepen ingeklapt en op een aanhangwagentje gegooid dat achter een bestelbusje van de firma hangt. Gas geven, wegwezen. Arrestanten binnen, operatie tot zover klaar. Het is toch heel aannemelijk dat SBS of de beroemde misdaadverslaggever Peter R. de Vries iets wil verhuizen uit of naar het kantoor zonder dat Jan en alleman dat ziet? Dat de bloembak naast de deur is gesneuveld, noemen de rechercheurs onvermijdbare bijkomende noodzakelijke schade. Geen mens die op deze koude maandagmorgen in februari raar opkijkt van deze poespas en dat was ook precies de bedoeling van inspecteur mr. Pontius van der Luiten. Tot elke prijs wilde hij voorkomen dat deze aanhouding op straat kwam te liggen of breed werd uitgemeten in de media. Ook en vooral Arthur vanM. mocht er geen lucht van krijgen want dan was de vogel gevlogen. Nu hebben ze een halve dag en een hele nacht de tijd om die drie dappere generaals aan de tand te voelen. Michael zit al met koppijn op het bureau.

Na het telefoontje van Peter R. de Vries naar de recherche besloot de hoofdcommissaris dat het MMB-team
opgetrommeld moest worden. Na zoveel speurwerk en na twee mislukte pogingen tot arrestatie om de zaak tot een goed einde te brengen, werd het nu tijd om spijkers met koppen te slaan. Voordat er meer doden vielen. Het team vond zo weer onderdak op camping Vliegenbos. Net als vorig jaar. Dirk Tusscher, Simone Poeldijk en inspecteur Bertus van Smook hebben meteen na aankomst hun tactiek bepaald. De andere collega’s verdiepten zich weer in de dossiers en gingen de straat weer op. Waar ligt het sluitende bewijs? Wie kan hen verder helpen? Met deze opsteker van de huurmoordenaars moet het toch lukken een paar daders op te pakken? Tot nu toe waren er tien slachtoffers door moord om het leven gebracht. De taxichauffeur Mansur Miduat en de passagier Iwan van Schuuren. Victor Spanjaard in zijn flat. De gerant in het hotel. De seksbaas van Het gouden Haantje door de concurrentie vermoedelijk. Twee collega’s van hem in stukken, ook door de concurrentie. Twee verdronken hoertjes in het IJsselmeer. Tarik Yacoubi die net voor zijn arrestatie is ontploft. Dat hadden er meer kunnen zijn als die andere poging met een handgranaat voor David ook nog was gelukt in zijn penthouse.

De volgende dag, het is dinsdag de 7e februari, komt het arrestatieteam van de MMB en de officier van justitie om vijf uur voorrijden bij de villa van Arthur vanM. Ze kennen de procedure, ze weten de weg. Simone Poeldijk heeft zelfs ontdekt dat de verdachte zich niet heeft ingeschreven in welke gemeente in Nederland dan ook. Arthur is eenenvijftig jaar, legt hen geen strobreed in de weg en laat de poort open glijden. Hij heeft het al zo vaak meegemaakt, ook in Florida: als je eenmaal in de picture bent, komt de politie vaker terug dan een hongerige vos naar een vol kippenhok. Wel vraagt hij zich slaperig af wat nu de reden is. Ze kunnen onmogelijk weten dat hij erbij was toen Het gouden Haantje werd omgelegd door Tarik. En wat David allemaal heeft uitgespookt, zal hem een rotzorg wezen. Daarvoor moeten ze niet bij hem zijn. Dan vertelt de leider van de politiebende, hoofdinspecteur Pontius van der Luiten, op luide toon dat hij is gearresteerd wegens het voorbereiden, plannen en regisseren van de toekomstige moord op meneer David Bachmann. Kortom, hij wordt ervan verdacht de opdracht te hebben gegeven tot de liquidatie. Hij moet zich omdraaien, de handboeien klikken. Hij wordt de komende dagen en nachten bijna onafgebroken verhoord door drie rechercheurs en een officier van justitie die op vrijwillige basis met hem wil kletsen. Die mevrouw zaagt hem overlangs door en dan nog eens overdwars. Hij begint haar te haten en dat overkwam hem tot nu toe nog nooit. Arthur moet toegeven dat ze een geducht wapen in handen hebben. De pen, de camera en het filmpje. Dat hij er zó onnozel is ingetuind bij die schandknapen! Maar zijn advocaat heeft een prima verklaring want de feiten ontkennen zoals ze op de kille gevangenistafel liggen, heeft geen zin. Nee, Arthur geeft gewoon ruiterlijk toe dat hij over een moord op David heeft gepraat maar dat was allemaal flauwekul. Dat was toch niet serieus bedoeld? Huurmoordenaars komen van de Balkan met een Kalasjnikov en een helikopter of een gepantserde Mercedes. Hij hield die jongens gewoon voor de gek want ze hadden samen al eerder een geintje met hem uitgehaald. Het zijn jonge oplichters met een licht verstandelijke handicap die hem een klein kapitaal afhandig willen maken. Jack is nog maar een maand weg onder de vleugels van Bureau Jeugdzorg, hij is in feite nog een klein kind. Nu pakte hij ze terug door mee te spelen. Wat een verhaal! Verdorie! Daar wilden ze niet aan, die ongelovige platpetten. Dus wordt Arthur op vrijdag de 10e februari voorgeleid voor de rechter-commissaris. Die maakt er niet veel woorden aan vuil. De film is echt en authentiek volgens het rapport van twee deskundigen. Er is absoluut niet mee geknoeid.

“Ja, edelachtbare, dat weten we 100% zeker.”

Zijn dossier wordt dichtgeklapt. Uitspraak: verlenging van voorarrest met minstens twee weken. Inmiddels zijn de drie knapen vrijgelaten onder voorwaarden. Justitie is ervan overtuigd dat ze geen huurmoord zouden willen plegen. Die overtuiging heeft Peter vanaf het begin al gehad. Jack wilde in zijn voetsporen treden en ook misdaadverslaggever worden. Wat een eer! Ze hebben dan echt alles verteld wat van belang kan zijn voor de MMB. Pontius van der Luiten heeft het hen nog eens duidelijk uitgelegd: als David Bachmann ooit ook maar een haar gekrenkt wordt, zal de politie hen weten te vinden. En dan mogen ze dertig jaren lang brommen.

Nu komen de media in actie met sensationele nieuwtjes. Men is het roerend eens: de Amsterdamse recherche voorkomt de liquidatie van seksbaas David. Het MMB-team heeft goed werk verricht. Maar Peter slaat later flink terug. Op zijn eigen site wordt ’t fijntjes uit de doeken gedaan. Dankzij Peter heeft de Amsterdamse recherche in februari 2012 een op handen zijnde liquidatie kunnen voorkomen. (Bron: http://www.peterrdevries.nl/dossiers/escorthuurmoord/, d.d. 27-5-2012, 22:41 uur.) Ere wie ere toekomt ook al moet je jezelf een veer in de kont steken!

De plannen van Peter om er een grote geruchtmakende tv-uitzending van te maken, worden gedwarsboomd door de neefjes die een kortgeding aanspannen bij de voorzieningenrechter bij de Rechtbank Amsterdam. Hun privacy wordt geschonden. Het auteursrecht en het eigendomsrecht van de usb-stick is van hen. Bedenksels van hun slimme advocaat mevrouw mr. Joancy Breeveld. Op Schiermonnikoog wordt gefluisterd dat de Karmeliet een flinke duit in het potje heeft gedaan want sinds wanneer kunnen arme scholieren een dure advocaat betalen? Geen schijn van kans, schat Peter honend in. Hier is de vrijheid van drukpers in het geding, ons erfgoed, verankerd in artikel 7 van de Grondwet. Meneer mr. J.A. Schaap, zijn advocaat, betoogt mede namens SBS en Endemol dat de uitzending niet smadelijk, niet lasterlijk of discriminerend is, noch aanzet tot haat. Meneer de Vries werkt slechts als journalistieke waakhond voor maatschappelijke misstanden. Wát staat uitzending nog in de weg? Alleen onze lieve Heer, toch?

*

De briefing in het restaurant van camping Vliegenbos is afgelopen en duurde tot 12.30 uur. Het is donderdagmiddag, de 8e maart 2012.
Het is wel duidelijk voor het mmb-team dat ze zich moeten concentreren op de Karmeliet en Big David, terwijl de zijsporen in de escortbranche ook niet vergeten mogen worden. Regelmatig wordt de Karmeliet verhoord. Hij is een taaie donder. Dirk Tusscher wordt er soms moedeloos van. Het geintje met het afgeknipte lange haar bij de aanslag met de handgranaat op de 20e maart van vorig jaar zit hem goed dwars. Hoe kun je zoveel mazzel hebben als het waar is wat de Karmeliet zegt? Want als hij zaterdags niet naar de kapster was geweest, had hij zondagavond met lang haar die granaat gegooid en was hij daadwerkelijk herkend door een getuige. Hangen! Maar nee, door de kapsterschaar was het bewijs weg. Dirk heeft zonet opdracht gekregen van Pontius om nog eens met die oude mevrouw te gaan praten. En een schriftelijke verklaring op te maken want dat was nog steeds niet gebeurd. Een grote blunder. De rechter zal die verklaring zeker willen zien als aanvullend bewijs en anders hebben ze niets aan deze getuige. Mevrouw Bakker laat de vriendelijke rechercheur binnen en gaat koffie zetten. Daarna sloft ze terug naar de woonkamer en geeft Susie iets te knabbelen.

“Wat wilde u weten, meneer? Is er iets gebeurd? Ik heb nog nooit politie over de vloer gehad.”

Dirk glimlacht en zegt: “Ja, dat kunnen we wel zeggen. Van dit gesprek maak ik aantekeningen zodat we later een verklaring kunnen opstellen. En wat we zeggen wordt opgenomen op een bandje. Goed? Maar wat heeft u mooie meubeltjes, mevrouw. En de vloerbedekking lijkt mij ook nieuw. Tjee, en zo’n mooie grote tv. Keurig, mooi. Zelf uitgezocht?”

“Jazeker. Maar wat is er gebeurd dan?”

“Oh ja. Ehm, vorig jaar in maart is er een granaat ontploft in een pand aan het Singel. Op de 20e maart om precies te zijn. Er viel een dode. Dat hebt u toen gezien. Tegenover mijn chef hebt u verklaard de man gezien te hebben die de granaat gooide. Weet u dat nog?”

“Een dode man? Nee, die heb ik nooit gezien. Het spijt me,” zegt mevrouw Bakker benauwd.

Ze schrikt al bij het idee. Daar kan ze niet eens tegen.

“Sorry, ik zeg het verkeerd. Mijn fout. U hebt gezien dat iemand de handgranaat naar binnen gooide en toen hard wegliep. Klopt dat?”

“Jaja, dat klopt. Dat andere niet. Dat klopt niet.”

“En verder? Wat heb u nog meer gezien? Of gehoord?”

“Verder niets. Het was al donker.”

Dirk begrijpt dat hij hier heel veel geduld zal moeten hebben. Dan maar met een omweggetje.

“Ik wou dat ik zulke mooie gordijnen thuis had hangen. Zeker wel duur, hè?”

“Dat maakte mij niet uit, haha. Ik heb het geld toch gekregen!”

“Zozo, een erfenis?” gokt Dirk want dat is het meest logische.

“Nee nee. Geen erfenis.”

“Ah, nou snap ik het. Gefeliciteerd. Gaston van de Postcodeloterij is langs geweest?”

“Nee, ook niet. Mis poes!”

Mevrouw Bakker slaat zich op de knieën van het lachen. Wat een grappige agent is dit toch. Die mag wel vaker langskomen.

“Dan weet ik het ook niet meer. Wacht! De Giroloterij dan?”

“Nee, het is helemaal geen loterij. Een meneer heeft mij heel veel geld gegeven als ik maar zei dat die man lang haar had.”

Dirk aarzelt niet en zegt: “Precies. Maar die man had helemaal geen lang haar, hè?”

“Weet ik toch niet. Ik heb niemand gezien. Een harde knal heb ik gehoord want Susie schrok nog harder dan ik.”

“Waarom moest u het dan zeggen van dat lange haar? Wie vroeg u dat?”

“Een meneer in een auto. Hij had een zonnebril op en droeg een hoed. En ik zag zo’n grote hangsnor. Die tienduizend euro vond ik op de deurmat in een enveloppe.”

Rechercheur Dirk Tusscher weet genoeg. De opdrachtgever van deze aanslag heeft een blunder gemaakt door de moord in de schoenen te willen schuiven van de Karmeliet waarvan hij niet wist dat die naar de kapper was geweest. Op de camping zijn ze het roerend eens met elkaar na het afluisteren van het bandje. Big David had een plannetje en dat is mooi mislukt. De hitman zelf zullen ze wel nooit kunnen achterhalen. Wat gruwelijk onmenselijk om Tarik op te offeren in deze strijd. Is de verklaring van mevrouw Bakker voldoende om Big David te arresteren? Juist nu Big David in de schijnwerpers staat omdat er een huurmoord op hem is gepland die verijdeld is door Peter R. de Vries? Hoofdinspecteur Pontius van der Luiten stelt die vraag aan zijn team dat overtuigd is van een succesvolle arrestatie van David Bachmann. Als dit geen bewijs is, wat dan wel? De leeftijd van de getuige heeft er niets mee te maken.

“Dat kost je vanavond een rondje, Pontius,” roept Jan Verbrugge verheugd.

Pontius grijpt de telefoon en overlegt opgewonden met de officier van justitie zoals het betaamt. Hebben ze de verdachte van dit misdrijf van valse beschuldiging c.q. laster en van de opdrachtgever dan wel uitvoerder van deze laffe moord op Tarik Yacoubi? Mevrouw mr. Peetra Karstemeijer is kort maar duidelijk. Geen arrestatie. Geen media. Dirk Tusscher heeft de verklaring van mevrouw Bakker gemanipuleerd, heeft de oude mevrouw antwoorden in de mond gelegd die hem beter uitkwamen en gaat in op haar persoonlijke financiële situatie die niets van doen heeft met de aanslag. Het zou maar zo kunnen, zegt ze tegen Pontius, dat mevrouw Bakker voor de rechtbank verklaart het geld bij een bankoverval gevonden te hebben. Hoe kunnen ze zo stom zijn? Pontius krijgt een rood hoofd en ontkent in alle toonaarden het door haar geschetste beeld. In feite wordt hij een beetje woest op haar. Mevrouw Karstemeijer windt zich ook op, herhaalt haar standpunten, wenst hem en zijn team een prettige dag toe en hangt op. Zou ze nog steeds boos zijn wegens die blunder met de arrestatie van Arthur vanM.? In de zes trekkershutten op de camping schreeuwen de rechercheurs hun teleurstelling het bos in.

*

Op zaterdag 14 april 2012 is de uitspraak. De rechter verbiedt de uitzending! Watte? De rechter verbiedt de uitzending! Nee toch? Jawel! Echt waar! Op straffe van een dwangsom van € 100.000,- met een maximum tot € 200.000,- bij overtreding. De jongens gaan juichend op weg naar de kroeg. Dat hebben ze toch maar mooi geflikt. Die bekakte vervelende praatrat moesten ze opsluiten en nooit meer vrij laten. En het mooiste zou zijn als meneer de Vries wel een stukje uitzendt, legt hun slimme advocaat later uit. Dan worden zij in een klap rijk. Ieder minstens € 50.000,- of € 100.000,-, dat loont de moeite. Peter denkt met ingehouden woede dat het nu toch echt tijd wordt om deze incompetente voorzieningenrechter, mr. R.H.C. Jongeneel is het weer, op sterk water te zetten of minstens te vervangen. Door…? Tja, door wie? Door de eerste de beste postbode of warme bakker? Dagenlang is hij er ziek van. Het idee dat de uitzending misschien wellicht definitief in de prullenmand kan belanden - na al dat uitstekende werk van hem en de anderen - is de ergste gruwel die hij kan bedenken. Zo’n beschamende nederlaag is voor iedere journalist van zijn niveau een dolksteek in de rug. Hij is toch geen prutser? Is dit de rechtspraak waarop Nederland zit te wachten? Het kost hem een paar flessen wodka zonder dat hij antwoord krijgt. Er rest hem niets anders dan hoger beroep in te stellen. De dood of de gladiolen. Ondertussen is er daardoor wel extra aandacht voor zijn persoontje en zijn uitzending, ook al gaat die dan voorlopig niet door. En dat bevalt hem wel. Dat beurt hem enigszins weer op. Hij kruipt uit de goot en gaat weer aan het werk.

Op dinsdag 22 mei 2012 wordt het arrest van de Hoge Raad uitgesproken. Zoals gebruikelijk wordt er een hoop belangrijke juridische prietpraat verkondigd voordat de conclusie wordt getrokken. De rechtbank is van mening dat Peter de beelden mag uitzenden, mits de betrokkenen onherkenbaar worden gemaakt, niet bij hun eigen voornaam en achternaam worden genoemd en dat de romp van Jack buiten beeld blijft wegens zijn opzichtig gekleurde jas. Met die restricties kan hij leven. Sterker nog: dat komt hem uitstekend van pas. Dat maakt de zaak alleen nóg maar spannender en zal de kijkcijfers zeker omhoog stuwen. Lekker met balkjes werken die soms per ongeluk een centimeter verschuiven zodat de kijker blijft gissen wie het kan zijn. Een meevaller is dat de rechtbank niets heeft gezegd over de stemmen. Gewoon vergeten te regelen. Dus geen vervormingen, recht voor zijn raap! Hij twittert die dag dan ook: Ben heel blij met arrest Hof in Huurmoorden-zaak: als je dit niet meer mag uitzenden, kan je net zo goed stoppen. Voor de tv-programma’s die doen aan onthullingsjournalistiek en verborgen camera’s is de uitspraak van het Hof van groot belang.

*

En daar heeft misdaadverslaggever Peter R. de Vries maar mooi voor gezorgd. Wel wordt op verzoek van de neefjes het maximum van de dwangsom aanzienlijk verhoogd door het Hof tot maar liefst € 500.000,- want van een dwangsom moet een voldoende sterke prikkel uitgaan om zich aan het omschreven verbod te houden. (Bron: http://www.zoeken.rechtspraak.nl)

Zondagavond, de 27e mei, is het dan zover. De tv-uitzending van de 21e eeuw op SBS 6. Meer dan 855.000 kijkers waaronder Arthur vanM. Ze zien en horen hoe de twee jongens aankloppen bij Peter, hoe de onderhandelingen verlopen op zijn kantoor en heel belangrijk: hoe de Karmeliet tot in detail Jack instrueert hoe hij David moet omleggen. En het liefst nog meer slachtoffers moet maken om de politie op een zijspoor te zetten. Zoals Jack eerder had gezegd: onder het genot van een boterham en een colaatje. Tot slot zijn er beelden van de arrestatie van Jack en zijn vriend. Michael wordt buiten beeld in zijn woning gearresteerd. Na de uitzending verschijnt een redelijk groot artikel op de site van Peter waarbij alles nog eens helder uit de doeken wordt gedaan. Hij heeft een liquidatie in Amsterdam weten te voorkomen. Zo, wie kan hem dat nazeggen? In ieder geval is Arthur in het Huis van Bewaring bij het zien van de beelden erg teleurgesteld. En mr. J.P. Plasman, zijn advocaat, ook. God nog an toe!, wat een overtuigend bewijs! En wat zal het OM gniffelen! Hij mag die officier van justitie toch al niet, zo’n mierenneukster. Hij heeft al vaker tegenover haar gestaan. De stand is 4-1. In zijn nadeel. En deze mevrouw mr. Karstemeijer krijgt nu de film gratis in d’r natte schoot geworpen en hij mag het weer opknappen voor zo’n oetlul van een pooier. Zou die echt ook nog zo dom zijn geweest om in het penthouse een handgranaat naar het slachtoffer te gooien? Dat stond in de eerste aanklacht. Althans de opdracht daartoe hebben geven. Dat was op 17 november vorig jaar al. Hoe moet hij hier een gat in schieten? Zijn beroepseer wordt ook aangetast met een nederlaag. Toekomstige cliënten zullen naar het verdomde kantoor aan de overkant van de gracht lopen. Beide zaken - opdracht tot het gooien van een handgranaat en de opdracht aan Jack met een pistool staan na elkaar op 1 augustus op de rol. Hoe kan hij er onderuit komen op een gracieuze manier? Daar is meer voor nodig dan een godswonder.


Twitter Facebook LinkedIn Volgen



Tanfana Godin van de Germanen

Shortlist column Tubantia

Een nieuwe misdaadthriller De Haagse hel

De zeven zusters

Eenmaal, andermaal, verkocht. Of breng een bezoek aan de bieb