Boekscout Auteursblog - verhalen van en door auteurs

Een zeer vrolijk bericht. Mijn laatste boek 'Tanfana Godin van de Germanen' is verschenen. Het is een historisch jeugdboek en speelt zich af in Twente, Duitsland en Italie in het jaar 9 na Christus. De Germanen zijn in oorlog met het Romeinse leger van keizer Caesar. Het boek is geproduceerd bij Boekscout en wordt door mij in Eigen Beheer uitgegeven. Overal verkrijgbaar. Gauw bestellen, want de jeugd zal ervan smullen, zo spannend hoe het afloopt!

Theo Hakkert, journalist bij Tubantia De Twentsche Courant, stopt vandaag na 20 jaar met zijn dagelijkse column in die krant.Daarom werden de lezers uitgenodigd een soortgelijke column te schrijven. De inzendingstermijn is inmiddels gesloten. De uitslag is bekend gemaakt. Er waren 150 inzendingen.Hoera, als deelnemer plaatste de jury mij op de shortlist van 20 deelnemers. Ik vind dit een mooi resultaat. Er waren 6 andere winnaars.

Deze nieuwe thriller is getiteld 'De Haagse hel'. Het betreft deel 21 in de misdaadserie MMB. De verschijningsdatum was 12 januari 2024.In het boek wordt de kinderopvangtoeslagaffaire op grandioze en zeer deskundige manier beschreven. Een bij het landelijke drama betrokken topcrimineel neemt genadeloos wraak. De belastingambtenaren krijgen het zwaar te verduren. Enkelen halen de eindstreep niet.Op dit moment ziet het er naar uit dat de slachtoffers die soms duizenden euro's moeten terugbetalen voorlopig nog lang niet uit de zorgen zijn.

Ja, ik heb het ook gelezen. Nee, niet dat boek. De droom van iedere auteur trouwens. Dus u en ik. 'De zeven zusters' is door enkele uitgevers geweigerd, totdat een pientere uitgever het boek publiceerde en een oplage bereikte van 350.000 exemplaren. Of zoiets. Ik overweeg om vannacht aan mijn script 'de zeven neven' te beginnen. Had ik altijd al gewild ...En daarna vol gas door met de zeven ooms en daarna met de zeven tantes en daarna met de zeven broers.Geduld. De hele boomstam komt aan de beurt. Ja, het is vandaag de hele dag de 4e december, ik weet het, het wordt zo langzamerhand tijd voor een bestseller. Mee eens? Stuur ik je een van mijn spannende misdaadthrillers in de MMB-serie. Kan bij boekscout.nl besteld worden en anders bij mij op toon.det@gmail.comGewoon doen.

Een mooie verrassing. Weer een thriller verkocht in de MMB-serie, 'Criminelen onder vuur'.Gelukkig zijn andere titels ook verkrijgbaar. Enkele in Eigen Beheer. Gauw lezen.Een optie is ook om in de bieb te kijken naar de serie MMB of naar de sprookjesserie over prinses Fenne.

Deze 20e misdaadthriller 'Beretta' is verschenen in de politieserie MMB (MobieleMisdaadBrigade) bij uitgever Boekscout. Hoera. Weer een loei-spannend boek. Laat die lente maar in de tuin komen. Eerst een boswandeling en dan op de bank lekker knus en warm verder met deze thriller. Een goed begin in het nieuwe jaar 2023. Iedereen een gelukkig nieuwjaar toegewenst.Ondertussen was ik ook nog bezig met andere literaire pareltjes, zoals een 4-delige sprookjesserie van prinses Fenne. Een mooie verrassing voor kinderen tot 12 jaar. De zomervakantie is voorbij, voor anderen zelfs de herfstvakantie en lezen is zo fijn voor de jeugd. De sprookjesboeken mogen ook voorgelezen worden.En fabels. En feuilletons. En de heruitgave van MMB-delen in eigen beheer bij boekscoutXpress. Gezellig. Snel naar de bieb of boekhandel of uitgeverij boekscout.nl of bestel op mijn e-mailadres toon.det@gmail.com en genieten maar.

Nog meer vrolijk nieuws. Het derde sprookjesboek van prinses Fenne, over het trouwfeest, de hete hoefsmid, de dolle dwergeter en de zwijntjesbende, is gepland te verschijnen op 22 oktober 2021.Maar eerst komt de correctieronde.Nou, wei make geen vouten!

Hoera. Ik heb in Eigen Beheer bij boekxpress (onderdeel van boekscout) de thriller Naar de afgrond uitgegeven.Dat is deel 12 in de MMB-serie.Ik dacht dat het een hele klus zou worden want zo'n techneut ben ik niet op computergebied, noch op het vervaardigen van een boek, maar boekexpress zorgde voor een prima product.Ik kan het iedere auteur aanraden.Hierbij moet ik wel vermelden dat er geen opstartkosten ad 150,- euro/titel in rekening zijn gebracht omdat boekscout de definitieve bestanden reeds in bezit had. Dus een speciale situatie. Alleen de colofon moest iets aangepast worden en het logo van boekscout moest eraf.

Je kent dat wel. Je bent op zoek naar iets, slaat een zijpaadje in, nog een klik, nog eens en voor je het weet ben je hopeloos verdwaald op het net.Ik was begin augustus 2021 op zoek naar de titel van een van mijn 19 boeken in de MMB-serie. Nog bestelbaar? Soit. Kom ik bij een lovende recensie van deel ?? uit 2018. Een lezer vond het bewuste boek spannend en uitermate passend bij de overige MMB-thrillers. Alsnog mijn dank. Veel leesplezier.Maarrrrr, de lezer ging nader in op de beoordeling door een medewerker van Biblion NBD. Want die beoordelaar was totaal niet tevreden over mijn boek. Nee, allemaal veel te moeilijk, vond hij. En nog meer gezever. Helaas kan ik nu die mooie recensie niet terugvinden op de pc. Het kwam er op neer dat in zijn opinie de beoordelaar waarschijnlijk nog nooit had gehoord van of gelezen over het boekengenre 'faction'. Onvoorstelbaar.En dat was precies ook mijn indruk bij het lezen van zijn beoordeling. Ik kon het toen echt niet geloven. Maar daardoor hebben waarschijnlijk een aantal bibliotheken afgezien van het bestellen van dit boek.Het lot van een top-auteur. (Grapje.)

Hoera, het tweede sprookjesboek van prinses Fenne verschijnt op 18 juni 2021, D.V.Boekscout verzorgt op dit moment de opmaak. Daarna zet ik het licht op groen, en hup, rijden maar.

Zonet werd ik gebeld door meneer Jan Derk Beltman van Radio 1 Twente Hengelo.Afspraak: zaterdagmorgen, de 20e maart 2021, interviewt hij mij omstreeks 11.25 uur telefonisch voor het radioprogramma tussen 10 en 12 uur.Aanleiding: Het eerste sprookjesboek van prinses Fenne.

Op maandag, de 15e maart 2021, stond een interview van journalist Michel Hasselerharm met mij in het dagblad Tubantia De Twentsche Courant. Met een grote foto van mij en het boek 'Het eerste sprookjesboek van prinses Fenne' .Ik vond het in alle bescheidenheid een zeer goed interview. Een getrouwe weergave van wat er gezegd en gedacht werd. Vakwerk.Michel, bedankt.

De verschijningsdatum van 'Het eerste sprookjesboek van prinses Fenne' is gepland op vrijdag 26 februari 2021.Ik kan niet wachten!

Hoera, gisteren het contract getekend met Boekscout inzake 'Het eerste sprookjesboek van prinses Fenne'.Bedoeld voor kinderen van 6 tot 13 jaar, om zelf te lezen dan wel om voor te laten lezen. Modern, verrassend, met humor, gevoelig en met een knipoog naar de wolf en zeven geitjes en oma en een peperkoek.Het is de bedoeling er een serie van te maken. Ben al goed op weg.Ik richt me op de schoolbibliotheken. In iedere school hoort dit sprookjesboek te liggen. De Leescoalitie streeft ernaar, dat in 2025 alle ouders iedere dag voorlezen aan hun kinderen tot twaalf jaar.Als het boek verschijnt, zal ik me weer melden.Blijf thuis, blijf gezond.Antoon

Hoera. Deel 19 van de MMB-serie is geaccepteerd door NBD Biblion.De openbare bibliotheken hebben de bestellingen geplaatst en dus is binnenkort ook deze misdaadthriller te leen.Veel leesplezier.

Zonet van meneer de postbode een pakketje in ontvangst genomen.Hoera, deel 19 van de MMB-serie is binnen, 'Criminelen onder vuur'.Vanaf komende vrijdag, de 25e september, te bestellen bij boekscout.nlDoen, veel leesplezier.Antoon

Ondertussen is mijn auteursblog 17.990 keer bekeken. Mooi toch!Nu even doorzetten en vandaag nog zo'n prachtig deel van de MMB-serie kopenbij Uitgeverij Boekscout.nlTrouwens, vrijdag de 26e februari 2021, komt Het eerste sprookjesboek van prinses Fenne uit.Ondertussen: blijf binnen, blijf gezond.Antoon

Hoera. Uitgeverij Boekscout gaat mijn 19e deel in de politiethrillerserie MMB uitgeven. "Criminelen onder vuur".De verschijningsdatum is gepland op vrijdag, 25 september 2020.Nu hard werken aan de correctieronde en alles wat erbij hoort.

Gisteren heb ik deel 19 van de MobieleMisdaadBrigade-serie aangeboden aan boekscout.'Criminelen onder vuur'.Nu is het wachten op hun e-mailtje met de melding dat het boek uitgegeven kan worden.Spannend. De succesvolste thrillerauteur ter wereld is James Patterson met meer dan 240 miljoen verkochte boeken. Kwam die andere beroemde auteur uit Twente nou op de tweede plaats of niet?

BoekGoud is afgelopen, althans voor mij. Ik wil iedereen bedanken die op een van mijn boeken heeft gestemd.Op naar de volgende keer.Wat het coronavirus betreft: blijf thuis. Ruim de boekenkast eens een keer op. Dat karwei is al 5 jaar uitgesteld. Succes en blijf gezond.

De feuilletons worden heel goed bekeken. Fijn om zoveel lezers tevreden te kunnen stellen.De auteur vraagt zich af of er belangstelling is voor een nieuwe feuilleton. Een nieuw jaar, een nieuwe feuilleton?Gaarne uw reactie, binnen een maand zal ik een beslissing nemen.En de beste wensen, veel geluk, een goede gezondheid, voor 2020.

Feuilleton De Amsterdamse escort-huurmoord. Aflevering 17 van 17Epiloog.Billie Waterschoot lag die zondagmorgen van de schietpartij met een nest uitgedroogde katers in bed en had bijna onverstaanbaar op het allerlaatste moment telefonisch afgezegd. Big David had hem de huid vol gescholden en op staande voet ontslagen. Wat dat betekende, wist Billie niet en aan Tarik of Branko kon hij het niet vragen. Voor het kopen van de groene jerrycan en de benzine werd hem medeplichtigheid aan de moord op de taxichauffeur Mansur Midyat en Iwan van Schuuren verweten ofschoon die twee slachtoffers hoogstwaarschijnlijk al dood waren toen ze in brand werden gestoken. Bij de lijkschouwing vond de patholoog-anatoom geen brandsporen in de longen, dus ze ademden toen al niet meer. De winkelier die de jerrycan had verkocht, herkende Billie meteen. Zijn advocaat betoogde met succes dat Billie de jerrycan echter niet had gebruikt. De zakdoek met bloedgroep A kan niet van hem zijn want hij heeft bloedgroep nul. Dus moet iemand anders dan Billie de jerrycan op de zakdoek hebben gegooid. Billie snikte heftig tijdens de uitspraak: zes maanden gevangenisstraf waarvan drie voorwaardelijk.*De twee bewakers hielden er een paar schaafwonden en hoofdpijn aan over. De oude beheerder van het bp-benzinestation had het vreemd gevonden dat de politie zo lang pauze hield en was komen kijken. Met de hakken hadden ze lawaai kunnen maken. Dat Arthur niet in het busje zat, vonden zij ook onbegrijpelijk. Hij moest wel een valse autosleutel hebben gehad toen zij de papieren verder invulden op kantoor, net voordat ze wegreden. Gelukkig mochten ze van de baas twee weken op vakantie in aansluiting op de drie weken die ze zelf opnamen. Dat kwam mooi uit want ze konden dan eindelijk hun huis laten verbouwen terwijl zijzelf op Madeira lagen.*Het MMB-team moest wel even slikken toen ze hoorde van de vreselijk brute moord op Big David en Branko. Een paar rechercheurs, waaronder hoofdagent Esila Yildirim, verweten zichzelf dat het team de papierrommel voorrang hadden gegeven boven de veiligheid van de slachtoffers. Maar Pontius overtuigde hen ervan dat het hun schuld niet was. Als de papieren niet in orde zijn, is al je werk voor niets en loopt de dader binnen het uur weer vrij rond. Dan was Big David een halve dag later vermoord. Wat heb je dan?*De Schiermonnikooggroep. Ongrijpbaar. Het hele eiland hebben ze uitgekamd met prikstokken, warmtezoekers en speurhonden. Specialisten in onderaardse schuilplekken werden ingehuurd van de landmacht en de marine die tevergeefs en teleurgesteld de pont terug pakten na drie weken verblijf in Hotel Restaurant Café Duinzicht. Toen werd het weer trouwens ook bijzonder slecht. Koud en stormachtig. Goeie genade! De contacten met de onderwereld werden nog eens aan de tand gevoeld. Ze hadden net zo goed in Lourdes kunnen vragen. Vooral de CIE-afdeling waaronder het eiland viel, moest met het schaamrood op de kaken erkennen dat ze nog nooit gehoord had van deze groep. Hoogstwaarschijnlijk is de groep nu slapende.*Na de roemruchte uitzending van Peter R. de Vries op de 27e mei 2012 bleef het stil aan die kant behalve tijdens een soort afscheidsuitzending. Peter vond het heel jammer dat hij afscheid van zichzelf moest nemen. Later kwamen de verkiezingen, dus zijn gemis op tv werd gecompenseerd door Emile Roemer die presidentiële ambities had en die kun je Peter niet verwijten.*Hoofdagent Tijl Helsink boekte aan het begin van hun missie een ongekend succes in politiekringen. Zijn naar zichzelf zoekende ex belde op een avond naar camping Vliegenbos vanuit Gambia. Ze had een nieuwtje voor hem. “Ik kan de vader nooit zijn,” zei Tijl achterelkaar, “de schooldirecteur al gevraagd? Of heb je mijn zaad ingevroren meegenomen?”Nee, dat bedoelde ze niet. Ze waren gisteren in een kroeg geweest en hoorden een paar mannen praten over een rode Corvette. Zij wist niet wat dat was maar Lukas wel. En die Corvette kwam rechtstreeks uit Amsterdam. Er kon best een luchtje aan zitten, als ex-politievrouw voelde ze dat na zoveel saaie verhalen per dag wel aan. Tijl zette Interpol op de zaak en de lokale politie gooide drie autohandelaren voor vijf jaren elk in de bak. De Corvette werd in beslag genomen en ging naar het RVOB. (RijksVastgoed- en OntwikkelingsBedrijf, vroeger: de Domeinen.)*Het witwassen door David van de vele miljoenen euro’s en dollars kwam niet ter sprake tijdens de zitting. De officier van justitie, mr. Jan Cruijn, vond dat het team te weinig knowhow had op dit terrein en bovendien: de dader was de pijp al uit. Hij hield de vuile was wel binnen. Precies, als je te weinig knowhow hebt, hoef je toch ook niet te weten dat een abn-medewerker in Zwitserland uit de bocht is gevlogen? Nota bene op de route die hij iedere dag reed. Of dat een KLM-medewerker van de ene dag op de andere een nieuwe auto kocht die hij onmogelijk van zijn salaris kon betalen? Natuurlijk is zo’n vergaderruimte op Schiphol handig ook al loop je tegen de lamp. De Koninklijke Marechaussee arresteerde daar zes personen op verdenking van oplichting en witwassen. (Bron: AT5, 22-8-2012, 13.13 u.) En mevrouw Barbara Cruijn-van de Cappelle tot Zierikse haatte vroeger die arrogante kak van de Kalverstraat maar plotseling kwam zij er vaker dan in haar eigen keuken. Ieder mens is veranderlijk en goede slaapkamergesprekken bewijzen hun nut maar eens weer. Verband? Nee, er is geen verband. *Het raadsel van de schapenkeutels in de lift van het penthouse is nooit opgelost. Kenners zeggen dat het keutels zijn van schapen die op Schiermonnikoog grazen.*Droevig nieuws. Brigadier Gerard Houttak zit nog steeds gedwongen vast in de gesloten inrichting van het Amphia ziekenhuis in Breda, in de polikliniek psychiatrie. De verwachting is dat dat zijn laatste adres wel wordt. De hoofdcommissaris heeft in overleg met de hoofdinspecteur mr. Pontius van der Luiten besloten hem oneervol ontslag te verlenen en verder geen vervolging in te stellen. De oudste zoon van Gerard heeft de huissleutel achterover gedrukt. Sindsdien woont hij in het huis van zijn vader en heeft de hele inboedel verpatst. Hij slaapt op en onder een paar oude paardendekens. Ach, de erfenis was toch al voor hem.*Achteraf is de Karmeliet heel blij dat-ie dat ene miljoentje niet direct heeft betaald aan Big David. Nu heeft hij het geld nog. Hij is wel van plan een klein steentje bij te dragen in de kosten van de begrafenis of crematie. Uiteindelijk zijn ze collega’s. Jammer, dat Big David geen kinderen heeft. Nu kan de Karmeliet via de notaris de andere helft van King&Queen dating opeisen volgens het oprichtingscontract waarin de notaris die overlijdensregeling met de meeste spoed nog moet inlassen. Zo’n sufferd, wie vergeet nou zoiets? Moet hij dan alles zelf doen? Dan het proces. Het moest er wel van komen ofschoon justitie ruim de tijd nam. Ze lieten geen steen op de andere staan. Maar de geheime opnamen van rechercheur Olger de Koninck logen er niet om, daar was geen woord Frans bij. Dus is de uitspraak zoals verwacht en geëist: tien jaar cel wegens opdracht geven tot moord op de officier van justitie, mevrouw mr. Peetra Karstemeijer. Daarbij zijn de bijzondere omstandigheden en de uitzonderlijke medewerking van de verdacht al meegewogen. Anders…? Hij wil het niet weten. De brief met veel excuses aan de man van Peetra had ook effect bij de rechters. Daarvoor moest hij zijn advocaat ook nog bedanken.De opdracht tot moord op Big David en Branko door Arthur van M. werd niet bewezen verklaard. Hij zat destijds in detentie en was niet in de gelegenheid zoiets ingewikkelds te organiseren wegens totaal gebrek aan contact met de buitenwereld. Dat zei zijn advocaat en daar was de rechtbank het mee eens. De rechter-commissaris had immers zelf het belverbod en eenzame opsluiting bevolen. De daders zijn nooit gepakt.

Feuilleton De Amsterdamse escort-huurmoord Aflevering 16 van 17Hoofdstuk 16Er is niet veel belangstelling. Men durft het niet aan om betrokken te raken bij een escortoorlog in Amsterdam, behalve de media en het MMB-team. Het is woensdag, de 15e augustus 2012. Buiten jagen de wolken elkaar op en ze worden steeds zwarter. Weldra zal er een hoosbui losbarsten, zullen de kelders weer vollopen. Is dat een onheilspellend voorteken?De rechtbank doet uitspraak in de twee opzienbarende huurmoordzaken zoals twee weken eerder is beloofd. De eerste zaak. Het opdracht geven tot het plegen van een moordaanslag met gebruikmaking van een handgranaat in of bij het penthouse van getuige 1. De rechtbank acht bewezen dat een langdurige ruzie ten grondslag ligt aan het misdrijf. Dit in samenhang met onomstotelijke bewijzen die zijn opgenomen met een verborgen camera en als productie in kopie zijn aangeleverd. Dat het beoogde slachtoffer de aanslag heeft overleefd, is niet aan verdachte te danken. Het vonnis: zes jaar gevangenisstraf. (Bron: http://www.at5.nl d.d. 15-8-2012, 15.32 u.)Een enorme tegenvaller voor de advocaat. Dit is een slecht begin, het eind zal nog slechter zijn. Aangezien geen der betrokkenen behoefte aan een pauze heeft, gaat de rechtbank door. De tweede zaak. Rechtbankvoorzitter mr. van Oosten zet een paar feiten op een rijtje.De verdachte heeft een foto van het slachtoffer getoond aan Jack, hij heeft diens kantooradres aan hem doorgegeven. Heeft gezegd een geluiddemper te gebruiken. De vluchtweg via de snelweg en door de Coentunnel te nemen en in Zaandam een hotel te nemen om zich een paar dagen schuil te houden. Dat hij morgen het geld had. En dat hij, de verdachte, over een maand nog een job voor hem had. Later, tijdens zijn detentie, heeft hij geprobeerd om Jack te bewegen een aangepaste verklaring af te leggen, tegen betaling! Deze poging tot uitlokking tot meineed is echter door het OM niet ten laste gelegd. De advocaat zei goed beschouwd niet meer en niet minder dan dat Jack op grond van zijn persoonlijkheid en zijn leeftijd geen huurmoord kán plegen. En Arthur had gezegd dat hij nooit zou betalen, dus zou er nooit een moord gepleegd zijn. Mr. Plasman achtte het niet opportuun om een strafmaatverweer te voeren. Hij vroeg vrijspraak! Ach, als je zó zeker bent van je zaak… Arthur heeft ter terechtzitting verklaard, dat hij een chauffeur zocht en die mocht zijn voornaamste concurrent in de escortbranche een beetje bang maken, omdat ze al zo lang een oplopende ruzie hadden. Hij was het nu beu. Zelf was hij bang voor Jack. Daarom had hij het spelletje maar mee gespeeld. Jaja. De rechtbank slikt niet alles voor zoete koek. Het vonnis luidt: een onvoorwaardelijke gevangenisstraf voor de duur van zes jaren. (Bronnen: http://www.trouw.nl/tr/nl/4492 d.d. 15-8-2012 16.23 u. En: http://jure.nl/bx4748.) Het MMB-team trekt op camping Vliegenbos een fles champagne open.“Op naar de volgende ronde,” spoort Pontius zijn team aan.“Heb je nog een doosje balpennen voor ons?” lacht Brenda van Breda, “we zoeken nog een paar daders.”Voor de derde keer? Is dat denkbaar?*Dirk, Simone en Bertus melden zich een dag later volgens afspraak al vroeg bij het Huis van Bewaring om de Karmeliet verder te verhoren over de moord op mr. Peetra Karstemeijer. Tot de uitspraken van gisteren hebben ze het een beetje kalm aan gedaan want de nadruk lag toen op de afronding van de huurmoorden. Ze treffen Arthur aan in een emotionele bui. Hij is er beroerd aan toe, heeft diarree en last van hartkloppingen. Zelf denkt hij dat hij manisch-depressief aan het worden is. Zijn vader was dat ook op jonge leeftijd. Een dokter heeft hij geweigerd. De Karmeliet houdt niet van neppillen! Hoor hem! Humor! Hij had de hele nacht wakker gelegen. Wel herinnerde hij zich een nachtmerrie gehad te hebben. Hij had Peetra opnieuw vermoord. Voor een goed begrip: nadat ze door een ander reeds was vermoord. Niet met een vlindermes. Nee, hij hield een balpen in zijn hand en stak haar daarmee dwars door het hart. Later bekeek hij de opnamen in een bioscoop waar alle andere gedetineerden hem hardop uitlachten. Daarop was het omgekeerde te zien. Vreselijk! Zij stak hem dood met een aangepunte usb-stick. Twintig keer in de hals. Ook had hij gedroomd dat zijn verzoek om overplaatsing naar een vrouwengevangenis was afgekeurd. Ondanks de doktersverklaring dat hij zwaar allergisch is voor een mannengroep. De rechercheurs luisteren. Zo kan het gaan in de nor. Advocaat Plasman had het al eerder gehoord bij de voorbespreking met zijn cliënt.“Je advocaat en de rechter-commissaris vinden het goed dat we jou nu verhoren in zijn aanwezigheid aangezien geen sprake is van voldoende zwaarwegende belemmeringen. Laten we het eens hebben over de dader van de moord op Peetra. Waarom bescherm jij hem nog steeds? Je weet dat we hem op den duur toch wel pakken,” zegt Dirk.“Ik zou het best willen zeggen,” antwoordt Arthur vermoeid, “maar ik weet het gewoon niet. Echt niet. Die lui van Schiermonnikoog hebben iemand gevonden en zij vertellen heus niet aan mij wie het was.”“Wie zijn die lui op Schiermonnikoog dan? Dat kan een mooi verzinsel van jou zijn. Of kennen wij ze al?”“Meneer Tusscher, wat wou je nog meer weten? Het onderzoek over de moord op mevrouw Karstemeijer duurt nog wel even maar je moet niet bij mij zijn. De dader zullen jullie nooit vinden.”“Goed, wat je wilt. Reken maar op een jaar of twintig. Na de dubbele zes van gisteren, hè!”“Schei godverdomme daarover uit. Dat wil ik niet horen!” vloekt Arthur aangebrand.Simone staat op en kijkt hem doordringend aan.“Wat wil jij dan wel horen, hè? Dat je morgen weer op straat loopt? Met aan iedere arm een mooie meid? Maak jezelf toch niks wijs, man. Het is afgelopen. Tenminste voor twaalf jaar! Daar kun je gloeiend kwaad om worden maar mijn collega heeft gewoon gelijk. Jij hebt drie blunders gemaakt en dan bedoel ik niet dat je die balpennen niet in de gaten had. Nee, opa, ik bedoel dat jij drie misdrijven hebt gepleegd door ze te plannen. Een moord is mislukt, de tweede is voorkomen door een pientere journalist, de laatste moord is uitgevoerd en daarvoor moet je zwaar brommen. Reken maar op nog eens twintig jaar, hoe oud ben je dan? Tenminste ik hoop dat dat de laatste was, want bij jou weten we het nooit. Of heb je ons iets anders te bieden? We weten nog steeds niet wie de taxichauffeur Mansur Midyat heeft omgelegd. En Iwan van Schuuren. Die komt ook uit jullie milieu. Waarom moesten die dood? Wat weet jij daarvan?”“Ja, doei. Als ik al wat vertel, wat levert mij dat dan op?” opent Arthur de onderhandelingen.Bertus kijkt Simone en Dirk aan, hij staat achter de rug van Arthur. Ook deze fase hebben ze eerder al doorgesproken. De vis bijt in het aas. Vangen ze hem ook? De advocaat zwijgt en kijkt star voor zich uit. Zijn cliënt heeft een hoge eigendunk en wil het liefst alles zelf regelen omdat er niemand is die het beter kan dan hijzelf. Dan legt Bertus uit: “Kijk, wij zijn de rechters niet, garanties op strafvermindering kunnen en mogen wij niet geven tenzij jij onze kroongetuige wordt. Maar dan moet je wel heel belangrijke feiten hebben en geen raadseltjes opgeven. Zolang jij de bevolking van een heel eiland aanwijst als mogelijke daders die een officier van justitie hebben vermoord, kun je het vergeten. Het gaat zo: jij vertelt alles wat wij nog niet weten. Later volgt overleg met het OM en dan kan de strafeis verlaagd worden in alle redelijkheid. Dat is de procedure en daar moet je het mee doen. Denk er maar over na, je hebt tijd genoeg en dat bedoel ik vriendelijk.”De drie rechercheurs maken aanstalten om de verhoorkamer te verlaten maar Arthur houdt hen tegen.“Wacht, ik heb hier al over nagedacht. Tegen een lagere eis - en dan praat ik over jaren en jaren - wil ik jullie wel wat vertellen waar jullie blij mee zullen zijn. Ik zal meewerken voor zover ik kan. Akkoord?”“Nou, nou, nou, jaren en jaren…? Je klimt hoog in de boom, Arthur. Wat mag dat wel niet zijn? Maar ik beloof je dat ik je niet bedonder. Wij zijn eerlijke rechercheurs. En we nemen alles op en overhandigen dat aan de rechtbank. Meneer Plasman krijgt een kopie.”Bertus zet het apparaat aan. De advocaat kijkt toe.Arthur haalt zijn schouders op: “Goed dan. Die taxichauffeur Mansur is omgelegd door Big David…”“… Wie bedoel je daar mee? Ik weet het wel maar ik hoor het graag van jou.”“Zo wordt David Bachmann genoemd. Mijn grootste concurrent. Mansur moest dood omdat hij getuige was van de moord op Iwan van Schuuren.”“Wie deed dat?” vraagt Bertus snel.“Big David schoot ze alle twee neer en stak de taxi in brand.”“Wat deden die drie knapen daar op dat zandweggetje in Badhoevedorp in een witte auto?”“Dat weet ik niet. Waren daar drie knapen?”“Jazeker, vermoedelijke hulpjes van Bid David. Zou het kunnen dat zij hem hielpen bij het in brand steken?” oppert Bertus.“Ja.”“Hebben zij die jerrycan gekocht?”“Ja.”“En de benzine?”“Ja.”“Heb je ooit gehoord van Tarik?”Arthur hoeft niet lang na te denken: ”Ik ken wel vier Tariks. Welke moet je hebben?”“Tarik Yacoubi. Zakenpartner van Big David.”“Oh, die! Die is toch door een granaat omgekomen?” vraagt Arthur naar de bekende weg.“Precies.” “Ik heb gezien hoe hij Frans de Ezel te grazen nam. Die vent begon ons te vervelen en trok een grote muil open.”“Wie is Frans de Ezel?”“De baas van Het gouden Haantje. In maart was dat, van vorig jaar.”“Wie is ons? Je zei dat die vent óns begon te vervelen,” interrumpeert Simone.Arthur denkt even na en zegt dan: “Big David en ik deden samen zaken. In feite doen we dat nog steeds. Tarik heeft er in die tijd nog twee omgelegd.”“Bedoel je in stukken gesneden? Was hij dat?”“Klopt. Die twee wilden ons het land uit hebben. Maar dan gestrekt. Wij waren ze voor. Zelfverdediging.”“En de gerant van dat hotel?”“Turken.”“Turken? Hoezo Turken? Nou snap ik het even niet. Snap jij het, Dirk?”“Nee, nu raak ik het spoor bijster. Wij weten niks over Turken.”“Wat bedoel je precies, Arthur?” vraagt Bertus vriendelijk.“Een groep Turken wilde wraak voor de moord op Mansur door Big David. Een hitman ging naar zijn hotel waar hij toen logeerde. Schoot de gerant dood en ging naar de kamer van Big David maar die was net die avond verhuisd. Pech! Later hebben de Turken hem met rust gelaten omdat er toen wel erg veel met granaten werd gegooid en zo. Zelf had ik een tip gehad om voor een alibi te zorgen. Ik ging met mijn vriendin naar het casino.”“En Iwan? Die zat ook in de escort, hè? Waarom moest Iwan dood?” vraagt Simone.Er wordt op de deur geklopt. Een bewaker steekt zijn hoofd om de deur en vraagt of ze zin hebben in koffie. Hij wacht het antwoord niet af, stapt naar binnen en zet een dienblad met een kan koffie, kopjes, plastic lepeltjes, melk en suiker op tafel. Zelfs de gevulde koeken en stroopwafels is hij niet vergeten. Wel de schoteltjes.“Bedankt, Piet. Zeer attent.”“Graag gedaan.”Bertus zegt geheel overbodig tegen de rest: ”Zullen we even pauze houden?”Het is een kunst om een pauze in een verhoor niet te laten inzakken tot een zwijgzaam nukkig samenzijn waarbij de verdachte de gelegenheid krijgt zich te bedenken. Meestal wordt er door gejast want vermoeidheid telt niet. Rechercheurs willen coûte que coûte een handtekening. Slapen doen ze later wel. Maar nu blijft het gesprek aangenaam voortkabbelen. Voorzichtig vraagt Simone wat Arthur vond van hun aanpak. Waren zij steeds correct geweest of is er ruimte voor verbetering? Zoiets moet je niet aan Arthur vragen. Hij heeft honderd kilo aan goede adviezen. Bertus denkt ondertussen dat die Simone toch wel een handige rakker is. Pappen en nathouden. Na een kwartier begint hij weer terwijl Dirk iedereen nog eens voorziet van koffie.“Die brand in de flat aan de Delftlaan in Haarlem is ons ook nog niet duidelijk. Kende jij Victor Spanjaard?”“De boekhouder? Tuurlijk, wij kennen elkaar allemaal.”“Waarom moest die koud gemaakt worden?” vraagt Bertus.Wie, wat, waar, waarom en wanneer? Dat zijn de vragen die iedere rechercheur kan dromen.“Omdat hij de zaak bedonderde. Hij heeft kapitalen van ons geld verduisterd. Die stinkerd reed in een splinternieuwe Corvette, terwijl hij nog geen fiets kon betalen, hoorde ik later. Die lul gaf mij de schuld van die verzwegen omzet, dat ik die had achterover gedrukt. Gelukkig geloofde Big David hem niet anders was ik al omgelegd.”“Heeft Big David hem omgelegd dan?”“Ja, tuurlijk, man. Hij had een valletje opgezet om Victor tegen de lamp te laten lopen. Vanuit Florida regelde hij heel veel. Het waren immers escortbureaus van Big David en mij.”Simone zegt nadenkend: “Maar David Bachmann…, zat die toen niet in Florida? We hebben het over januari 2011. Dan kan hij toch niet…?”“… Jawel. Big David kwam aan op een woensdag, dacht ik en ’s avonds is dat gebeurd,” verklaart Arthur, “Victor presteerde het zelfs om mij de schuld in de schoenen te schuiven van de moord op die twee meisjes.”‘Even een ander vraagje, als het mag, Arthur. Hoe weet jij dit allemaal zo precies? Jij bent uitstekend op de hoogte maar je hebt het ook niet uit de krant,” merkt Bertus op.Arthur kijkt naar zijn advocaat die knikt.“De lui van Schiermonnikoog hebben een enorm landelijk netwerk opgezet, al jaren terug, ondergronds, en die weten meer dan wie dan ook in Europa. Ik zou bijna zeggen: alles. Alle informatie komt daar terecht en komt daar vandaan. Daar wordt aan de touwtjes getrokken. Wie niet meetrekt, krijgt geen nieuwe kans. De FBI en de CIA en de CIE zijn er niets bij.”“Tja, hallo, komt Schiermonnikoog weer om de hoek. Wie zijn dat dan? Ik moet iets meer hebben, Arthur, dan dat daar een paar onbekenden in de duinen op vakantie zijn,” zegt Bertus beslist.Hij voelt dat hij nu moet doordrukken. Anders blijft het ongrijpbare spook van Schiermonnikoog leven en daar trapt de rechtbank niet in. Dan is hun hele bewijs gebaseerd op drijfzand. Namen, vingerafdrukken, wapens, foto’s!Arthur zet zijn vinger aan zijn slaap en zegt kalm: “Denk eens na, man!”Simone neemt het even over en vraagt: “Wat hadden die twee meisjes op hun geweten? Waarom moesten die verdronken worden?”“Ach, dat was de stomme schuld van Iwan. Die vent probeerde een stuk of tien hoertjes van ons stiekem over te nemen voor twee dagen per week en dat had ik niet in de gaten. Big David wel. Via Tarik, vermoed ik. Die twee meisjes weigerden mee te werken met Iwan en zijn toen door hem in het IJsselmeer gegooid. Dat pikte David niet. Simpel. God, wat was Big David kwaad op Iwan en op mij. Bovendien had Iwan een grote blunder gemaakt. Hij noemde de achternaam van Big David waar Mansur bij zat.”Bertus schakelt over: “Ja, Tarik. Die is toch ook wel sneu aan zijn eind gekomen, hè? Waarom? Had Frans de Ezel zoals jij hem noemt daar iets mee van doen? En die twee andere bazen waren een paar dagen eerder al verdeeld onder de pieren, dus die hebben het ook niet gedaan.”“Nee, klopt. Big David probeerde mij er voor te laten opdraaien en dat mislukte mooi omdat ik naar de kapper was geweest. Anders was ik gegarandeerd het haasje geweest. Vanaf toen ben ik razend kwaad op hem gebleven. Wat een vieze verrader. Ik weet het niet zeker maar ik denk dat hij die granaat zelf heeft gegooid. Bewust Tarik koud gesteld om mij te pakken. Wat een hufter!”Advocaat mr. Plasman grijpt in: “Mijn cliënt zegt duidelijk dat hij niet zeker weet of Big David de granaat zelf heeft gegooid waardoor Tarik Yacoubi is opgeblazen.”“Oké. Dat is inderdaad ongelooflijk. Ja, hij moest jou toen wel hebben, hè?”Bertus bladert in zijn dossier en vindt niet direct wat hij zoekt. Hij fluistert wat met Simone en Dirk. Samen komen ze eruit.“We hebben overleg gepleegd over 17 november 2011 toen een granaat is ontploft in het penthouse van Big David. Wat weet jij hiervan?”Arthur kijkt weer naar zijn advocaat die nu ontkennend zijn hoofd schudt.Arthur zegt zuchtend: “Ik heb ervan gehoord via de krant. Ik zou niet weten wie dat op zijn geweten heeft maar ik zit er niet mee. Dat is niet strafbaar, hé? Een rondreisje op de Balkan kon wel eens nuttig zijn. Maar de opdrachtgever? Mochten jullie later de strafeis op papier hebben zodat ik duidelijk weet waar ik aan toe ben, dan kan het zijn dat ik me meer herinner. Nu ben ik even leeg.”Dat is niet vreemd. Ze hebben heel wat besproken en de rechercheurs zijn uiterst tevreden. Ze hebben geheel onverwacht de identiteit van zes daders van halsmisdrijven waarvan er twee waarschijnlijk nooit gearresteerd kunnen worden, er eentje al achter de tralies zit en twee al dood zijn. Dus blijft Big David als enige over. Zo realistisch zijn ze nou ook wel weer.Op de camping wordt onmiddellijk een debriefing gehouden. De geluidsopname wordt afgespeeld. Iedereen is dolenthousiast. Hier en daar wordt de opmerking gehoord zie je wel, ik zei het toch. Dirk Tusscher, Simone Poeldijk en Bertus van Smook krijgen telefonisch een paar veren in hun kont gestoken door de hoofdcommissaris die zo aan het herstel van zijn beschadigd imago wil werken. Pontius vraagt de aandacht.“Mensen, even kortsluitend. Dit moeten we uitwerken zonder fouten te maken. De verdachte weet niet dat wij dit alles weten, dus zal hij nergens op voorbereid zijn. Des te beter. Soit. Arthur heeft een belverbod en eenzame opsluiting gekregen van de rechter-commissaris, wat hij totaal niet begreep en ontzettend kwaad van werd. Ik wil binnen drie dagen alles op papier. Zondagavond, de 19e augustus, om 16.00 uur bij mij inleveren. Op maandag, de 20e augustus 2012, gaan we over tot arrestatie van David Bachmann alias Big David. Klokslag 05.00 uur. Bij het middageten kan hij de hand schudden van de Karmeliet. De aartsvrienden zijn aartsvijanden geworden. Samen voor jaren in de bak, ja, gezellig! Er zullen wel een paar onderkoningen opstaan die beginnen te knallen om de troon maar dat zien we dan wel weer. Ga je gang! Doe je best!”De teamleider krijgt een stevig applaus. Ze ruiken de overwinning. Of waait de wind uit een andere hoek? Zou dat kunnen?*In het Huis van Bewaring aan de Havenstraat in Amsterdam is het redelijk rustig op deze zondagmorgen. De ruim tweehonderd gedetineerden houden het uitslaapritueel van buiten de poort aan voor zover mogelijk en heimelijk toegestaan. Het is de 19e augustus 2012 omstreeks 9.15 uur. De weersverwachtingen zijn goed voor vandaag. Naar aanleiding van de recente gebeurtenissen heeft het om besloten om de Karmeliet te verplaatsen naar een beter beveiligde penitentiaire inrichting. Alleen in het arrestantencentrum aan de Hosbekkeweg bij Borne was op zo’n korte termijn plaats. Er zijn meer overplaatsingen aan de gang. Iedereen weet wat hij of zij moet doen. Het is voor sommigen routine, anderen doen dit voor het eerst. Het arrestantenbusje van de Karmeliet vertrekt precies op tijd. Ze hopen er over twee uur te zijn.“Ben jij daar al eerder geweest?” vraagt de chauffeur aan zijn bijrijder.“Ja,” antwoordt deze, “al zo vaak. Somber gebouw. Wil je nog niet dood liggen.”Hoe dichter ze bij Twente komen, hoe rustiger het wordt op de weg. Regelmatig halen ze busjes en vrachtauto’s in met een P op de kentekenplaat. Een kilometer voor de parkeerplaats Bolder worden ze ingehaald door een politiebusje. Het bordje volgen is verlicht.“Weet jij wat ze bedoelen?”“Ikke niet. Rij er maar achteraan dan horen we wel wat ze willen,” adviseert de bijrijder.Het politiebusje rijdt de parkeerplaats op en stopt achter de McDonald’s. De agenten vragen of de bewakers uit willen stappen. Er is een bommelding binnengekomen.“Waarom bellen ze ons dan niet rechtstreeks?” vraagt een bewaker.Op dat moment trekken de agenten hun pistool en sommeren de bewakers in het politiebusje te stappen. Ze zijn verrast maar kunnen er weinig tegenin brengen. De laadruimte is geblindeerd. Daar krijgen ze een klap tegen het hoofd waardoor ze bewusteloos ineen zakken. De agenten boeien hun slachtoffers stevig aan handen en voeten. Tenslotte worden ze met de rug tegen elkaar vastgebonden en daarna nog eens aan een paar bindhaken van de auto. Een stevige grote strook tape over hun mond en ze kunnen zelfs niet meer piepen. Het arrestantenbusje vervolgt zijn weg totdat even later de afslag Markelo wordt bereikt.“Hier af,” commandeert de bijrijder.De chauffeur heeft al gezien dat een zwarte Mercedes met de lichten heeft geseind en tikt even zijn rem aan. Ze rijden richting Markelo en bereiken de grote rotonde waaraan het café-restaurant De Poppe grenst. Daar draaien ze de parkeerplaats op die enigszins beschut achter het complex ligt. De Mercedes volgt op enige afstand en stopt als ook het busje is gestopt. De neppolitieagenten stappen uit, lopen naar een blauwe Honda Civic, stappen in en rijden kalm weg. Op dat moment springen twee gemaskerde mannen uit de Mercedes. Ze hebben automatische vuurwapens in de hand. De ene man is wel bijzonder fors. Zonder te aarzelen, openen ze het vuur op de achterdeuren van het arrestantenbusje. Alles wat daarachter zit, wordt doorboord met kogels. Sommige kogels komen er bij de voorbumper weer uit. De magazijnen raken leeg en worden onmiddellijk vervangen. Weer ratelen de salvo’s die echoën tegen de bosrand in de verte. Dan wordt het stil. Langzaam lopen Big David en zijn helper naar het busje. Er zitten geen kogels meer in de twee magazijnen. Voor de zekerheid, op is op. Dit overleeft geen mens, geen kat, nog geen mug. Big David zwaait de doorboorde deuren open en kijkt ongelooflijk verbaasd naar binnen. Waar hij Arthur zieltogend in een grote plas bloed verwacht, ligt niets dan een doorzeefde EHBO-trommel. Ook zijn handlanger kan het niet bevatten.“Wat is hier godverdomme aan de hand,” steunt Big David en trekt woedend zijn masker af. Hij heeft heel wat meegemaakt in zijn leven maar dit slaat alles. Dan draait hij zich razendsnel om. Twee mannen zijn hen geluidloos genaderd tot op vijf, zes meter. Ook met automatische machinegeweren. Maar zij hebben de magazijnen wel vol. Het duurt maar even. Op zo’n korte afstand is het onmogelijk om ook maar één kogel ernaast te mikken. Hoofdagent Brenda van Breda telt later tachtig hulzen op de grond. Big David en zijn maatje Branko Chafik worden tachtig keer geraakt. Bull’s eye. Tien daarvan recht door het hart. Een onbekend gebleven aantal door het hoofd. Omstanders waren al bij de eerste kogelregen het restaurant ingevlucht. Ze zien dan ook weinig tot niets van het gebeurde, tot verdriet van het MMB-team.De vluchtweg door Markelo was goed voorbereid. Ook niet zo moeilijk want camping De Kattenberg ligt goed verscholen in de bossen. Halverwege wordt gewisseld van voertuig. Zo rijdt om half twaalf een kampeerauto de camping op naar de receptie, de bomen staan omhoog, er was al voor een week geboekt en betaald.Arthur had zijn huiswerk goed gedaan en die lui uit Schiermonnikoog ook. Want direct na de salvo’s die een eind maakten aan het leven van David Bachmann, was met het Huis van Bewaring te Amsterdam gebelddoor een onbekende. Die adviseerde de bewaker eens te kijken in de afgesloten kamer op de 3e verdieping. Daar had Arthur zich verstopt nadat een bende hem bedreigd had, vertelde hij later aan inspecteur Bertus van Smook. Ze waren ook nog gloeiend kwaad op iemand anders. En ze zouden hem ook voorgoed te grazen nemen. Nee, hij wist niet op wie ze kwaad waren. Hij had hier niets mee van doen! Zodoende had de Karmeliet een waterdicht alibi. Geen officier van justitie die hem wat kon maken. Natuurlijk moest zijn verleden gerechtelijk nog even afgerekend worden. Er was ook zoveel gebeurd. De bekentenissen van Arthur vanM., alias de Karmeliet, alias VanM., alias Big Pimpin’ Pappy, waren duidelijk en helder. Helaas was geen andere dader of getuige nog in leven. Die wel in leven waren, hadden geen juist adres of postcode achtergelaten bij het MMB-team. Zo is er altijd wat.

Feuilleton De Amsterdamse escort-huurmoord Aflevering 15 van 17Hoofdstuk 15De zomer is in aantocht en dat maakt de mensen blij. Natuurlijk speelt ook het vakantiegeld een rol, dat vers op de bankrekening is gestort. Het is maandagmorgen, de 28e mei 2012. Het MMB-team is vol goede moed. De Karmeliet bromt nog steeds in zijn cel en ze verwachten dat dat nog wel een paar jaartjes zal duren. Juridisch is alles perfect verlopen, de zittingsdag komt naderbij. Voor mevrouw mr. Peetra Karstemeijer betekent dit vooral kalm blijven, niet op de lauweren gaan rusten en geen media-aandacht op zich vestigen. Ze verhoort samen met Dirk Tusscher, Simone Poeldijk en inspecteur Bertus van Smook Arthur vanM. regelmatig want ze heeft nog wel een paar vragen waar hij het antwoord op weet. Ook heeft ze ontdekt dat hij een tijdje terug een weekje op Schiermonnikoog heeft doorgebracht. Hij weigert te zeggen bij wie of op welk adres hij is geweest. Dat hij een weekje in de duinen heeft geslapen, vindt ze totaal ongeloofwaardig. En waarom zijn de twee hoertjes vermoord? Ze waren toch in zijn dienst! Waarom is Iwan van Schuuren vermoord? Hoe is zijn relatie met David Bachmann? Afijn, hij kent zo langzamerhand haar lijstje en haar aanwezigheid begint bijzonder irritant te worden. Natuurlijk wordt de naam van het volgende bezoek aan Arthur wel opgeschreven maar niet dat die persoon van Schiermonnikoog kwam. Dat stond ook niet op het vervalste paspoort. Aangezien Peetra geen vergadering heeft gehad vandaag en ze een verweerschrift met zes producties sneller af had dan gepland, heeft ze tegen vier uur tijd over om de stad in te gaan. Gewoon, lekker shoppen, even een terrasje pakken en genieten van de dag. Misschien gaat haar vervelende hoofdpijn ook wel over. Tijdens het winkelen denkt ze aan het gesprek gisteravond met Relus. Opnieuw ging het over het hete hangijzer tussen hen. Kindje maken of niet? Zij wil absoluut niet, hij nog liever vandaag dan morgen. Relus kwam ’s avonds tegen 22.00 uur uit zijn werkkamer en voor 22.30 uur was het al een knallende ruzie geworden. Ze krijgt een kleur als ze aan dat moment denkt. Wat een godvergeten egoïst is die nutteloze zaadzak toch ook. Een klootzak van het zuiverste water. Zij moest haar baan maar opzeggen om voor de baby te zorgen want hij kan geen half uur, laat staan een dag of twee dagen gemist worden op de zaak. Zijn woorden! Toen zij over haar carrière begon, lachte hij haar gewoon in het gezicht uit. Een juristje van dertig zoals zij kan het toch niet halen bij een top beursgoeroe zoals hij? Hij draait een omzet van twintig miljoen per week! Hallo, bent u er nog? Uiteindelijk noemde zij hem een adellijke uitzuiger, een minkukel, een loser. En een afrodiet. Tja, niet handig allemaal. Dat was ook genoeg voor hem! Bij de laatste titel liep hij rood aan, ontplofte zowat ter plekke en nam een snelle taxi naar het Hilton Airport Schiphol. Schreef zich in en kreeg de sleutel van de kamer die ze al jaren voor hem gereserveerd hielden. Zijn tweede thuis. Daarna vroeg de gerant of er weer aantrekkelijke visite geregeld moest worden maar dat was hem nog te vroeg. Hij staat op zijn kookpunt en dat matcht niet met zijn hoogtepunt. Nee, een bezoekje aan het fitnesscentrum was beter voor hem.“Oh, pardon, neem me niet kwalijk,” verontschuldigt Peetra zich als ze tegen een oudere mevrouw botst. Deze moppert dat iedereen tegenwoordig zoveel haast heeft en nog altijd te laat komt.Plotseling heeft ze genoeg van het shoppen en duikt de kroeg in waar wel meer collega’s komen. De eerste borrel doet haar goed. De tweede ook. Van een ex-collega van een bevriend kantoor krijgt ze de derde. Ze praten samen nog wat tot hij naar huis moet. Tuurlijk vaktaal, het laatste arrest en hun laatste overwinning op de verdediging. Ze weet dat hij een oogje op haar heeft. Glimlachend denkt ze aan die ene keer, vorig jaar, dat ze heeft toegegeven. Tjonge, wat kon die jongen diep stoten en heet kussen. Sindsdien wil hij altijd nog eens. En juist die spanning zorgt ervoor dat ze nee blijft zeggen. Het bekende teasen. Het is bijna etenstijd en ze heeft geen zin om naar huis te gaan. Waarschijnlijk zal Relus vandaag en morgen nog wel in het hotel logeren, dus bestelt ze twee broodjes gezond en een wit wijntje erbij. Heerlijk! Het tweede glas is nog lekkerder. Als de ober afruimt, doet ze eventjes haar ogen dicht. Vijf tellen maar. Ze schrikt op. Haar baby in de buggy huilt verschrikkelijk. Als Peetra weer bij zinnen is, moet ze lachen. Zal ze Relus roepen om de poepluier te verschonen? Die top goeroe? Nee, ze heeft een beter idee. Ze zal hem eens verrassen en lekker verwennen. Ook dat is een ritueel bij hen, dan kunnen ze vanavond nog samen thuis slapen in hun eigen bed. Peetra Karstemeijer gaat naar het Hilton. De draaideur piept nog altijd. Bij de balie vraagt ze de tweede sleutel van kamer 610. “Baron von Heugten is nog niet aanwezig, mevrouw. Wilt u hier beneden wachten of op zijn kamer?” vraagt de gerant vriendelijk.Gisteren visite en nu al weer. Hij kiest ze wel uit, die bofkont. Beroepshalve laat hij niet merken dat hij haar al langer kent. Discretie is belangrijker dan lekker eten.“Ik ga wel naar zijn kamer,” lacht Peetra hem vriendelijk toe, “ik weet de weg.”“Dat dacht ik al,” mompelt hij als ze bij de lift wacht.*Hoofdofficier van justitie te Amsterdam, mr. Jan Cruijn komt onaangekondigd op camping Vliegenbos. En met hem nog zes stille politieauto’s. Mr. Cruijn is een joviale man. Zolang alles gaat zoals hij het wil, is er geen vuiltje aan de lucht. Hij heeft een overhangende buik gekweekt als teken van Bourgondisch tafelen. Zijn neus is groter dan de gemiddelde neuzen en wordt met het jaar roder. Het is maandagavond, de 28e mei, 10.15 uur. Een rustige zwoele avond tot nu toe. Hoofdinspecteur Pontius van der Luiten is aangenaam verrast. Belangstelling op hoog niveau is nooit weg. Maar wat moet die colonne agenten in zijn kielzog? Op cursus zeker? In het restaurant wordt een grote pot koffie gezet. Het hele team is opgetrommeld en is nu compleet. Men lacht en dolt. Een verzetje is nooit weg. “Enig idee waarom we hier zijn?” vraagt Jan met een ernstig gezicht aan Pontius.“Zin in koffie en toen kwam u hier langs?” is het olijke antwoord, “we hebben nog wel een tentje over.”“Nee, hoofdinspecteur van der Luiten, het is ernstig. Heel ernstig.”“Laat horen.”“Mag ik de aandacht van iedereen?” roept Jan nu luid, “en stilte graag.”Ze horen aan zijn toon dat er vanavond geen vetleren medailles worden uitgereikt.De hoofdofficier schraapt zijn keel en zegt iets rustiger nu: “Vanavond tegen acht uur is het dode lichaam van de officier van justitie, mevrouw Peetra Karstemeijer, geheel ontkleed gevonden in een kamer van het Hilton. Er is sprake van een ernstig geweldsmisdrijf. De dader schoot haar een kogel door het hoofd. Voorlopig staat we voor een groot raadsel.”Het blijft doodstil. Iedereen is ontzet. Doodgeschoten! Geheel ontkleed! Lustmoord?“Wie heeft haar gevonden, meneer?” vraagt Pontius dan.Jan kijkt hem oplettend aan en zegt: “Haar man. Hij huurde daar een kamer sinds zondagavond. Vanavond bracht Peetra hem een bezoek waar hij niets vanaf wist. Zij verraste hem wel vaker zo, zei hij.”“Is dat niet raar? Zij wonen toch niet zo ver van het hotel, meen ik? Dan kunnen ze toch ook thuis slapen?”“Ik begrijp je vraag.”“Maar…?”“Ach ja, een heftige echtelijke ruzie. Hij is de eerste verdachte en is meteen aangehouden en in verzekering gesteld.”“Op grond van een ruzie? Is dat alles?” wil Brenda van Breda weten.“Nee, dat is niet alles. Dat onderzoeken we nog.”Ja, zo’n antwoord kennen ze, dat gebruiken ze zelf ook zo vaak als ze het niet meer weten.“Wie is de tweede verdachte als u haar man de eerste verdachte noemt?” vraagt Bertus van Smook oplettend.“Iemand uit het milieu. Gezien de zaak waaraan jullie werken, is dat niet zo vreemd. Maar dit is puur een veronderstelling. Ik zeg niet dat meneer vanM. hier achter zit als opdrachtgever want hij zou toch moeten weten wat hem boven het hoofd hangt met die aanslag op David B.”“Ja, akkoord. Nog meer?” wil Pontius afsluiten.Ze gaan er meteen volop beroepsmatig mee om maar uiteindelijk moet er ook plaats zijn voor persoonlijke rouwverwerking. De hoofdofficier gaat staan zodat iedereen zijn geweldige postuur ziet. Zijn buik leunt tegen de tafel. Hij kijkt de teamleden stuk voor stuk diep in de ogen. Dan zegt hij langzaam: ”De derde verdachte is jullie team. Het hele MMB-team staat vanaf nu onder arrest van mijn arrestatieteam, het Basisteam Badhoevedorp. Hoofdinspecteur van der Luiten, u wordt als leider van dit team gearresteerd en in verzekering gesteld. Ieder teamlid mag geen enkel contact hebben of zoeken met de media of met een ander teamlid, hoe dan ook. Ieder teamlid krijgt een algemene zwijgplicht opgelegd die betrekking heeft op feiten of veronderstellingen van en over dit misdrijf. De eerste overtreding daarvan wordt per persoon bestraft met ontslag op staande voet en rechtsvervolging. Als u met mij mee wilt gaan, hoofdinspecteur…?” Het dondert in Keulen en Aken. En in Amsterdam. Ontzettend. Eerst de schok van de vermoorde Peetra en nu zijn ze allemaal verdachte in een afschuwelijke moordzaak. Waarom? Dit is ongelooflijk. Absurd. Niemand begrijpt hier een steek van en dus vraagt Pontius opheldering.“Meneer de hoofdofficier, mag ik vragen op grond waarvan u zulke ridicule aantijgingen doet? Ik ga straks wel met u mee maar legt u mijn team eerst eens uit waarom zij verdachte zijn.”“Dat kan ik wel doen, meneer van der Luiten, maar dat doe ik niet. In het belang van het onderzoek…”“Ja, mijn neus!” dondert de hoofdinspecteur en slaat met zijn vuist op tafel, ”u moet meer weten dan wij. Wij hebben er recht op dit ook te weten. Kom op, zeg! Vechten we samen tegen de criminelen of draait u uweigen toko?”“Goed dan! De waarheid is niet altijd leuk om te horen. Maar u wenst het zo. Mevrouw Karstemeijer heeft zich geruime tijd geleden bij mij over dit team beklaagd. Herhaaldelijk. Zij werd stelselmatig tegengewerkt. Ze werd openlijk behandeld als een klein kind en werd niet serieus genomen. Alles zou ze precies volgens het boekje doen en dat beviel jullie niet. De arrestatie van meneer Bachmann, die zou in uw opdracht op de 8e maart plaatsvinden, ging niet door op haar instigatie en daar was u behoorlijk kwaad over, meneer van der Luiten. En u ook, meneer Tusscher, u hebt behoorlijk wat fouten gemaakt bij mevrouw Bakker. We denken dat de situatie in het Hilton uit de hand is gelopen. Beroepsdeformatie. Met een hoofdrol voor u, hoofdinspecteur. De vechtpartij met een teamlid komt nu ook in een ander daglicht te staan. Schandalig! Dat u een verdachte met zeer lang haar wilt laten arresteren terwijl deze twee dagen eerder naar de kapster is geweest, is ook een staaltje van onbekwaamheid. Kennelijk bent u het rechercheren op niveau verleerd. Mevrouw Karstemeijer werd mede daardoor in de media behoorlijk afgemaakt. We doen nader onderzoek.”Nu klimt Bertus van Smook in de gordijnen.“Meneer Cruijn, zou u niet eerst vragen of Pontius een alibi heeft? En wij allemaal? Als we allemaal onder ede verklaren dat we hier sinds zeven uur met zijn allen hebben vergaderd, staat u toch mooi in uw hemd?”“Deze stelling komt in uw stamlijst te staan, inspecteur. Dat zal u nog een paar jaar in het loonzakje heugen. Jazeker sta ik dan in mijn hemd. Maar een paar van jullie ook. Wou u de kentekens van de vier auto’s diehier na half tien zijn binnengekomen van mij horen? Met zo’n meineed kunnen jullie verder kaarten maar dan achter tralies. En, hoofdinspecteur, ik vraag het op de man af. Waar was u na zeven uur deze avond? Ik wil van ieder kwartier horen waar u op dat moment was.”Het team heeft in de gaten dat er met deze man niet valt te spotten. In feite is dat een compliment voor hem. Bertus heeft door dat hij een stommiteit heeft begaan. Pontius kijkt om zich heen. Geen fouten maken, is altijd zijn advies aan zijn mensen. Nu moet hij zijn eigen hachje redden.“Daar kan ik heel kort over zijn. Ik ben vanavond naar Badhoevedorp gereden. Ik heb opnieuw sporenonderzoek gedaan bij de twee sloten waar de taxi in brand is gestoken.”“De hele avond?” klinkt het ongelovig.“Ja.”“En natuurlijk heeft niemand u daar gezien?” zegt Jan spottend.“Nee, ik weet niet of iemand mij heeft gezien maar ik heb in ieder geval niemand gezien.”“Dan is de zaak toch wel heel duidelijk. Neem hem mee,” beveelt de hoofdofficier van justitie met een strak gezicht, “de rest mag de camping niet verlaten tot nadere orders.”“Wacht!” roept Dirk Tusscher, “u zei een kogel door het hoofd. Dat was toch ook het geval bij die taxichauffeur Mansur en bij Iwan en bij de gerant en bij die seksbaas van Het gouden Haantje? Daar zal toch wel een verband tussen zijn. Dezelfde modus operandi bij een misdrijf is altijd een aanwijzing, heb ik geleerd. En dus heeft Pontius of dit team het niet gedaan. Alleen het idee al! Een crime passionnel ligt toch veel meer voor de hand? Terwijl mijn instinct me zegt dat het iemand uit het milieu kan zijn. Denkt u toch eens na!”Dirk wordt emotioneel en weet dat hij nu moet zwijgen. Vlug draait hij zich om. Hij wil zijn tronie niet meer zien, zo’n landverrader. Dat Gerard Houttak een paar dreunen heeft verkocht aan Pontius is al erg genoeg maar als hij nu ook nog eens een hoofdofficier tegen zijn beide balletjes schopt, kan hij het gesticht ook in. Ze lopen het restaurant uit in de richting van de uitgang van de camping. Pontius voorop, dan de hoofdofficier en daarachter de agenten van het Basisteam Badhoevedorp. Alsof ze naar de bioscoop gaan. Pontius denkt wanhopig na. Hoe komt hij hieruit? Als hij straks in de nor zit, kan hij het wel schudden met dit onderzoek. Hoe lang staat hij buiten spel? Na een paar dagen is de voorgeleiding, afijn, hij kent het klappen van de zweep. Tuurlijk, inspecteur Bertus neemt de honneurs wel waar maar het is toch beter dat hijzelf de leiding houdt. Een kat in het nauw maakt rare sprongen…En Pontius ook. Hij geeft de hoofdofficier een venijnige elleboogstoot in zijn buik. Deze klapt dubbel, kan bijna geen adem meer krijgen. Pontius zet een sprintje in en is in een mum van tijd in het duister verdwenen. “Halt, blijf staan, politie,” wordt er van diverse kanten geschreeuwd. In een komische film à la Laurel en Hardy zou Pontius zich omgedraaid hebben en hetzelfde hebben geroepen. En zo zouden de acteurs tien minuten tegenover elkaar hebben gestaan met zwaaiende revolvers, die nog nooit hebben geknald. Maar nu is het bittere ernst.Zonder lawaai te maken, haast Pontius zich tussen de trekkershutten door. Hij weet de weg. De hutten staan in een boog om het restaurant. Bij de laatste hut staat hij stil en probeert zijn adem op regel te krijgen. Dan hoort hij dat iemand een rits dicht trekt. En meteen daarna hoe een pistool wordt doorgeladen.“Blijf daar staan, inspecteur. Als je tenminste volgend jaar nog wilt skiën. Ik schiet dwars door je knieën,” dreigt een stem, “en laat me de volgende keer rustig uitpissen, ja?”“Ja, akkoord, jij je zin, zeikerd,” geeft Pontius chagrijnig toe.Het was een kleine kans. *Het godswonder waar advocaat mr. J.P. Plasman namens Arthur vanM. op zat te wachten, is niet geschied. En zeg niet dat ze er beiden niet om gebeden hebben. Godskolere! Op 1 augustus 2012 vinden de terechtzittingen plaats. De nieuwe officier van justitie, mr. Louman, vraagt een ogenblik stilte om zijn omgekomen collega, mevrouw Peetra Karstemeijer, te gedenken. Verder spijt het hem dat met haar dood zoveel kostbare gegevens verloren zijn gegaan die nergens waren vastgelegd. Dat was haar werkwijze nou eenmaal die ze weigerde te veranderen. Hij hoopt dat de rechtbank clementie zal tonen op dit punt. Dat geeft de advocaat van de verdachte aanleiding om scherp maar beleefd op te merken dat, hoezeer dit ook treurige omstandigheden zijn, nergens in de wet is bepaald dat het niet kunnen tonen van bewijsmateriaal op een zitting daarmee en daardoor geseponeerd wordt. Zo, die zit! Maar de wedstrijd moet nog gespeeld worden. De eerste zitting. Opdracht geven tot het gooien van een granaat in het gebouw De Witte Kaap aan de Ben van Meerendonkstraat 321 te Amsterdam, meer precies: naar de voordeur van getuige 1 waar getuige 1 voor stond. Het OM begint voorzichtig over concurrentie in het zakenleven. Dat komt overal voor, dus ook in de escortbranche, is gezond voor de handel en de consument profiteert ervan. Er zijn vele manieren om een concurrent te beïnvloeden. Goede manieren en verkeerde manieren. In het laatste geval ontstaat ruzie. Langlopende ruzie zoals door beide partijen eenduidig was verklaard. Weliswaar zakelijk maar toch. En hier was de verdachte over de schreef gegaan. Buiten oorlogsomstandigheden is het gooien van granaten door burgers verboden en al helemaal naar personen of iemands woning. De verdachte, Arthur v. M., ontkent de opdracht gegeven te hebben. De eis: zes jaar cel.De tweede zitting. De in het geheim opgenomen beelden en gesprekken worden getoond. Zelfs opnamen die niet door Peter R. de Vries zijn uitgezonden. Het is stuitend en beangstigend volgens het OM hoe nonchalant de moordopdracht wordt verstrekt door de verdachte. (Bron: Dagblad De Twentse Courant Tubantia d.d. 2-8-2012.) En dat zo precies en rustig wordt uitgelegd door de etende en drinkende verdachte wat Jack moet doen als hij op het kantoor is van het slachtoffer. Dat-ie een meisje moet meenemen om de portier om de tuin te leiden. Dat-ie vijf minuten moet wachten. De officier van justitie is goed op dreef.Advocaat mr. Plasman betoogt op slome toon alsof hij college geeft aan een zaal slapende studenten dat zijn cliënt er alleen opuit was dat Jack het vermoedelijke slachtoffer een beetje bang moest maken omdat ze beiden een langlopende ruzie hadden. Normaal kwamen ze er steeds wel uit maar nu was zijn cliënt het beu. En zeg nou zelf, ziet Jack eruit om een huurmoord uit te voeren? Die jongeman laat je toch eerder een pizza bezorgen, meneer de voorzitter?De verdachte verklaart dat hij nooit van plan is geweest om zijn vriend uit Florida te laten vermoorden. De eis is wederom niet mals: zes jaar achter de tralies. Beide vonnissen dienen achterelkaar geëxecuteerd te worden indien geen vrijspraak volgt.De rechtbank belooft in beide zaken uitspraak te doen op 14 augustus.De Karmeliet drinkt zich ’s avonds een stuk in de kraag met een gesmokkelde fles whiskey. Normaal ging hij nog aan het werk want de zaken gaan sinds zijn arrestatie gewoon door. De websites budgetescorts.nl, amsterdambabes.nl en independentladies.nl draaien volop door. (Bron: http://www.metronieuws.nl d.d. 29-5-2012.)*Na de arrestatie van mr. Pontius van der Luiten op maandag de 28e mei is het team totaal van slag. Ook zijnplaatsvervanger Bertus heeft dit nog nooit bij de hakken gehad. Ooit verscheen een collega van hem stomdronken op het bureau. Die werd zachtjes afgevoerd en kreeg zijn straf. Kijk, dat is een duidelijk geval maar nu? Verdacht van moord op een officier van justitie! Collega’s uit heel het land bellen op, dit kan niet waar zijn! Na twee dagen streng verhoord te zijn, moest Pontius voorgeleid worden bij de rechter-commissaris. Die maakt er korte metten mee. Het zijn flinterdunne aanwijzingen van de aanklager die door Pontius zelf worden weerlegd. Onmiddellijke vrijlating. Met excuses. Het hele team is weer vrij.De hoofdofficier van justitie wordt min of meer berispt voor zijn manier van handelen op basis van onwaarschijnlijkheden. Ambtelijke onenigheden zijn geen gronden om zomaar een moord te plegen.Toch blijft dit alles geheim in het belang van het onderzoek. De echte dader wordt op die manier zand in de ogen gestrooid en dat blijkt later een slimme zet te zijn geweest. De aandacht van het MMB-team richt zich even op een mogelijke andere relatie van Peetra want dit echtpaar was niet bepaald eenkennig of kieskeurig in de omgang. De vroegere collega waarmee ze ’s avonds in de kroeg aan het hijsen was, wordt opgespoord. Hij ontkent ooit een seksuele relatie gehad te hebben. Hij heeft een waterdicht alibi want hij zat toen thuis aan tafel met twee andere stellen. Ook juristen. Het team gaat met frisse moed op zoek naar een verdachte uit het milieu. Wie kan er belang bij hebben dat deze jonge officier van justitie dood is? Heeft zij andere criminelen onheus bejegend? Heeft zij aanleiding gegeven om vermoord te worden? Er moet toch iets aan de hand zijn! Volgens de hoofdofficier van justitie zou Arthur vanM. er niet achter zitten, iedereen herinnert zich die uitspraak. Maar was de motivatie wel juist? Pontius graaft in zijn psychologische geheugen. Vóór de Politieacademie had hij twee jaar psychologie gestudeerd. God, wat soft! Maar nu kan hij die wetenschap goed gebruiken. Als de Karmeliet wel de dader, lees: opdrachtgever, is geweest, hoe zou deze dan gedacht hebben? Welke motieven hebben bij hem een rol gespeeld?Punt 1: hij zit in de nor en heeft in principe geen last van haar. Klopt die bewering? Fout! Peetra verhoorde hem meermaals per week over de huurmoord op Big David. Maar ze schreef bijna nooit wat op. Wie was daar nog meer bij…? Verdomd, dat is het! Vijf minuten later staan Dirk, Simone en Bertus in zijn trekkershut. Punt 2 komt niet eens aan de orde.“Vertel me alles wat jullie weten over de relatie van Arthur en Peetra tijdens de verhoren. Hoe reageerden ze op elkaar?” vraagt Pontius kort en bondig.Om beurten doen ze verslag. Hun conclusie is hard maar eensluidend: de Karmeliet kon haar bloed wel drinken, zo irritant gedroeg zij zich. Bij bepaalde verdachten is dat juist de bedoeling om ze tot een bekentenis te dwingen maar de Karmeliet is door de wol geverfd, dat lukt iemand op die manier.“Was het voldoende ernstig om haar om te laten leggen?” stelt Pontius de hamvraag.Hij weet dat het erop of eronder is. De rechercheurs kijken elkaar aan en schudden hun hoofd. Nee, deze man zit al voor een huurmoord. Die is oud en wijs genoeg om zich in deze situatie gedeisd te houden.“Dus Jan Cruijn had gelijk?”“Yep!”“Mooi, bedankt.”Pontius pakt een pilsje uit de koelkast en denkt na. Oud en wijs genoeg? Nee, dat gelooft hij zo maar niet. Hij heeft niet van doen met een normaal weldenkend mens zoals die door zijn medewerkers, incluis Jan, in een hokje geplaatst wordt. Dit is een eenling die zijn eigen weg uitstippelt maar dan met de innerlijkste gevoelens die een mens kan hebben. Niks geen logica! Instinct. Wat te doen? En dan schiet hem een oude vertrouwde truc te binnen. Die is net zo onlogisch als een tweede huurmoord vanuit de gevangenis beramen.Een dag later wordt een arrestant het Huis van Bewaring binnengebracht waar de Karmeliet ook vastzit. De normale procedure wordt gevolgd. Zijn bijnaam wordt Karel de Kale en als je hem ziet, weet je waarom. Een jaar of veertig is hij, normaal postuur. Hij wordt hard aangepakt door de bewakers, ze moeten hem niet. Al gauw zingt het rond dat hij eerst zijn ex heeft omgebracht met twaalf messteken. Het was bepaald geen klein mesje. En daarna zijn dochtertje van tien. Contact met de inmates krijgt hij bijna niet. Het deert hem kennelijk niet. Na een week raakt hij in gesprek met de Karmeliet ofschoon de nieuweling zelf weinig aan het woord is. Een tijdje later vertelt hij tijdens het luchten over zijn verblijf in Duitsland. Alles was koek en ei totdat zijn eerste vrouw vreemd ging maar niet wilde scheiden. Dat kon hij niet verkroppen en de Karmeliet begrijpt hem. Hij houdt ook niet van ontrouwe mensen. Afijn, binnen drie dagen was Karel over de grens en kwam er nooit weer. Alles verkocht of gedumpt, geen enkel spoor nagelaten. Die moord is nooit opgehelderd. En deze keer heeft hij gewoon domme pech gehad. Toen hij wilde vluchten, startte de kutauto niet. Anders was hij nooit gepakt want nu liep hij als enige man in de buurt van de pd met bloed op zijn kleren en aan zijn handen.“Of heb jij soms altijd een stelletje reservekleren bij je en een stukje zeep?” lacht hij tegen de Karmeliet.Deze ziet er de humor wel van in.“Nee, joh, ik ben veel handiger. Ik doe het niet zelf maar ik laat het doen.”“Ja, ik weet het. Alles is opgenomen?”“Nou nee, niet alles maar wel teveel. Dat kost me de kop, hier kom ik niet onderuit,” zucht de Karmeliet.“Of je moet een slimme advocaat hebben,” meent Karel de Kale.“Precies, vindt die maar eens. Maar nu ben ik ze allemaal te slim af. Hier denken ze nooit aan. Deze keer is het wel gelukt.”“Wat is gelukt?”“Dat kutwijf lag me zo dwars, man, dat wil je niet weten. Ik heb via Schiermonnikoog iets geregeld en die hebben de klus geklaard. Ja, nu hebben ze een echte vakman gehuurd. Ik heb nog zo gezegd dat hij een vlindermes moest gebruiken want die zijn overal te koop en handig op te bergen. En die griet lekker naakt zodat het een crime passionnel lijkt. Die man van haar zit nog steeds vast en zolang dat het geval is, zit ik op rozen,” zegt de Karmeliet tevreden.“Hè? Je bedoelt je ex?”“Nee man, ik heb het over die officier van justitie, mevrouw Kutkarstemeijer is dat. Kijk, als je dan toch beschuldigd wordt van opdracht tot moord kun je het de tweede keer maar beter goed doen. Ik hou niet van half werk, haha.”“Het is vandaag donderdag 21 juni 2012, de tijd is exact 15.23 uur. Ik loop te praten met meneer Arthur vanM. op de buitenplaats van het Huis van Bewaring …”“… Wat loop jij nou te lullen, man?” valt de Karmeliet uit, “tegen wie heb jij het?”Karel de Kale draait zich een kwartslag om, wijst naar zijn linker borstzak en laat de pen zien. Hij richt het lipje op zijn maat.“Kijk, je staat er mooi op maar niet steeds. Mijn naam is Olger de Koninck en ik ben van de politie, het Basisteam Haarlemmermeer Noord in Badhoevedorp. Arthur vanM., hierbij arresteer ik jou op verdenking van het opdracht geven tot het plegen van de moord op mevrouw Peetra Karstemeijer, officier van justitie te Amsterdam.”Olger zwaait naar een bewaker die meteen komt aanhollen. Ook hij wordt in beeld gebracht nadat hij zijn naam en functie heeft genoemd. Hoofdinspecteur Pontius van der Luiten en drie medewerkers zitten binnen al klaar voor het eerste verhoor. Ze zijn opgetogen dat er schot komt in de zaak. Olger als het paard van Troye, wat een simpel idee van Pontius.De Karmeliet lijkt wel in shock. Dit is het ergste wat hem kon overkomen. Voor de tweede keer met een camera in een balpen in de val gelopen. Nu geen rotjochies maar een echte politieagent. Die valse rat. Maar wel knap gedaan. Hoe kon hij zo dom zijn dit alles te vertellen? Streelde hij zijn eigenwaarde misschien? Ineens denkt hij aan zijn 70e verjaardag. Die kon echt wel eens in de nor gevierd worden. Nu is hij 52 jaar. Dan is hij een oude bevende man, wachtend op Magere Hein, chagrijnig tot op het bot. Wat een hopeloos uitzicht. Dit houdt geen mens vol. Daar moet en zal hij iets op vinden.

Feuilleton De Amsterdamse escort-huurmoord Aflevering 14Hoofdstuk 14Als er in Mokum weer een stinkende straatrover of tandeloze junk of dronken transvestiet wordt opgepakt, zal geen mens zijn tred inhouden. Laat staan zijn adem. Laat staan dat iemand plotseling omkijkt als er weer iets gebeurt, want daar kun je een lelijke nekhernia aan overhouden. Voor het pand van SBS waarin meneer Peter R. de Vries als tv-misdaadverslaggever een kantoor heeft, staat sinds vijf minuten een verhuiswagentje geparkeerd van Stadsverhuizingen B.V. met geopende achterdeuren. Voor wel erg kleine inboedels. Van bejaarden bijvoorbeeld, die voor het allerlaatst verhuizen. Of van studenten voor het allereerst. Maar nu is het zicht op de achterkant van de auto compleet onttrokken aan al te nieuwsgierige blikken doordat aan weerszijden plastic schermen van drie meter hoogte zijn geplaatst tot aan de voorgevel. De agenten lopen de trap af met tussen hen in de geboeide Jack en zijn huilende vriend. De buitendeur staat al open. In hetzelfde rappe tempo lopen ze de vrachtauto in en gaan ze in twee ouwe sofa’s zitten. De deuren worden van buitenaf gesloten. De schermen worden door andere hulptroepen ingeklapt en op een aanhangwagentje gegooid dat achter een bestelbusje van de firma hangt. Gas geven, wegwezen. Arrestanten binnen, operatie tot zover klaar. Het is toch heel aannemelijk dat SBS of de beroemde misdaadverslaggever Peter R. de Vries iets wil verhuizen uit of naar het kantoor zonder dat Jan en alleman dat ziet? Dat de bloembak naast de deur is gesneuveld, noemen de rechercheurs onvermijdbare bijkomende noodzakelijke schade. Geen mens die op deze koude maandagmorgen in februari raar opkijkt van deze poespas en dat was ook precies de bedoeling van inspecteur mr. Pontius van der Luiten. Tot elke prijs wilde hij voorkomen dat deze aanhouding op straat kwam te liggen of breed werd uitgemeten in de media. Ook en vooral Arthur vanM. mocht er geen lucht van krijgen want dan was de vogel gevlogen. Nu hebben ze een halve dag en een hele nacht de tijd om die drie dappere generaals aan de tand te voelen. Michael zit al met koppijn op het bureau.Na het telefoontje van Peter R. de Vries naar de recherche besloot de hoofdcommissaris dat het MMB-teamopgetrommeld moest worden. Na zoveel speurwerk en na twee mislukte pogingen tot arrestatie om de zaak tot een goed einde te brengen, werd het nu tijd om spijkers met koppen te slaan. Voordat er meer doden vielen. Het team vond zo weer onderdak op camping Vliegenbos. Net als vorig jaar. Dirk Tusscher, Simone Poeldijk en inspecteur Bertus van Smook hebben meteen na aankomst hun tactiek bepaald. De andere collega’s verdiepten zich weer in de dossiers en gingen de straat weer op. Waar ligt het sluitende bewijs? Wie kan hen verder helpen? Met deze opsteker van de huurmoordenaars moet het toch lukken een paar daders op te pakken? Tot nu toe waren er tien slachtoffers door moord om het leven gebracht. De taxichauffeur Mansur Miduat en de passagier Iwan van Schuuren. Victor Spanjaard in zijn flat. De gerant in het hotel. De seksbaas van Het gouden Haantje door de concurrentie vermoedelijk. Twee collega’s van hem in stukken, ook door de concurrentie. Twee verdronken hoertjes in het IJsselmeer. Tarik Yacoubi die net voor zijn arrestatie is ontploft. Dat hadden er meer kunnen zijn als die andere poging met een handgranaat voor David ook nog was gelukt in zijn penthouse.De volgende dag, het is dinsdag de 7e februari, komt het arrestatieteam van de MMB en de officier van justitie om vijf uur voorrijden bij de villa van Arthur vanM. Ze kennen de procedure, ze weten de weg. Simone Poeldijk heeft zelfs ontdekt dat de verdachte zich niet heeft ingeschreven in welke gemeente in Nederland dan ook. Arthur is eenenvijftig jaar, legt hen geen strobreed in de weg en laat de poort open glijden. Hij heeft het al zo vaak meegemaakt, ook in Florida: als je eenmaal in de picture bent, komt de politie vaker terug dan een hongerige vos naar een vol kippenhok. Wel vraagt hij zich slaperig af wat nu de reden is. Ze kunnen onmogelijk weten dat hij erbij was toen Het gouden Haantje werd omgelegd door Tarik. En wat David allemaal heeft uitgespookt, zal hem een rotzorg wezen. Daarvoor moeten ze niet bij hem zijn. Dan vertelt de leider van de politiebende, hoofdinspecteur Pontius van der Luiten, op luide toon dat hij is gearresteerd wegens het voorbereiden, plannen en regisseren van de toekomstige moord op meneer David Bachmann. Kortom, hij wordt ervan verdacht de opdracht te hebben gegeven tot de liquidatie. Hij moet zich omdraaien, de handboeien klikken. Hij wordt de komende dagen en nachten bijna onafgebroken verhoord door drie rechercheurs en een officier van justitie die op vrijwillige basis met hem wil kletsen. Die mevrouw zaagt hem overlangs door en dan nog eens overdwars. Hij begint haar te haten en dat overkwam hem tot nu toe nog nooit. Arthur moet toegeven dat ze een geducht wapen in handen hebben. De pen, de camera en het filmpje. Dat hij er zó onnozel is ingetuind bij die schandknapen! Maar zijn advocaat heeft een prima verklaring want de feiten ontkennen zoals ze op de kille gevangenistafel liggen, heeft geen zin. Nee, Arthur geeft gewoon ruiterlijk toe dat hij over een moord op David heeft gepraat maar dat was allemaal flauwekul. Dat was toch niet serieus bedoeld? Huurmoordenaars komen van de Balkan met een Kalasjnikov en een helikopter of een gepantserde Mercedes. Hij hield die jongens gewoon voor de gek want ze hadden samen al eerder een geintje met hem uitgehaald. Het zijn jonge oplichters met een licht verstandelijke handicap die hem een klein kapitaal afhandig willen maken. Jack is nog maar een maand weg onder de vleugels van Bureau Jeugdzorg, hij is in feite nog een klein kind. Nu pakte hij ze terug door mee te spelen. Wat een verhaal! Verdorie! Daar wilden ze niet aan, die ongelovige platpetten. Dus wordt Arthur op vrijdag de 10e februari voorgeleid voor de rechter-commissaris. Die maakt er niet veel woorden aan vuil. De film is echt en authentiek volgens het rapport van twee deskundigen. Er is absoluut niet mee geknoeid. “Ja, edelachtbare, dat weten we 100% zeker.”Zijn dossier wordt dichtgeklapt. Uitspraak: verlenging van voorarrest met minstens twee weken. Inmiddels zijn de drie knapen vrijgelaten onder voorwaarden. Justitie is ervan overtuigd dat ze geen huurmoord zouden willen plegen. Die overtuiging heeft Peter vanaf het begin al gehad. Jack wilde in zijn voetsporen treden en ook misdaadverslaggever worden. Wat een eer! Ze hebben dan echt alles verteld wat van belang kan zijn voor de MMB. Pontius van der Luiten heeft het hen nog eens duidelijk uitgelegd: als David Bachmann ooit ook maar een haar gekrenkt wordt, zal de politie hen weten te vinden. En dan mogen ze dertig jaren lang brommen. Nu komen de media in actie met sensationele nieuwtjes. Men is het roerend eens: de Amsterdamse recherche voorkomt de liquidatie van seksbaas David. Het MMB-team heeft goed werk verricht. Maar Peter slaat later flink terug. Op zijn eigen site wordt ’t fijntjes uit de doeken gedaan. Dankzij Peter heeft de Amsterdamse recherche in februari 2012 een op handen zijnde liquidatie kunnen voorkomen. (Bron: http://www.peterrdevries.nl/dossiers/escorthuurmoord/, d.d. 27-5-2012, 22:41 uur.) Ere wie ere toekomt ook al moet je jezelf een veer in de kont steken!De plannen van Peter om er een grote geruchtmakende tv-uitzending van te maken, worden gedwarsboomd door de neefjes die een kortgeding aanspannen bij de voorzieningenrechter bij de Rechtbank Amsterdam. Hun privacy wordt geschonden. Het auteursrecht en het eigendomsrecht van de usb-stick is van hen. Bedenksels van hun slimme advocaat mevrouw mr. Joancy Breeveld. Op Schiermonnikoog wordt gefluisterd dat de Karmeliet een flinke duit in het potje heeft gedaan want sinds wanneer kunnen arme scholieren een dure advocaat betalen? Geen schijn van kans, schat Peter honend in. Hier is de vrijheid van drukpers in het geding, ons erfgoed, verankerd in artikel 7 van de Grondwet. Meneer mr. J.A. Schaap, zijn advocaat, betoogt mede namens SBS en Endemol dat de uitzending niet smadelijk, niet lasterlijk of discriminerend is, noch aanzet tot haat. Meneer de Vries werkt slechts als journalistieke waakhond voor maatschappelijke misstanden. Wát staat uitzending nog in de weg? Alleen onze lieve Heer, toch?*De briefing in het restaurant van camping Vliegenbos is afgelopen en duurde tot 12.30 uur. Het is donderdagmiddag, de 8e maart 2012. Het is wel duidelijk voor het mmb-team dat ze zich moeten concentreren op de Karmeliet en Big David, terwijl de zijsporen in de escortbranche ook niet vergeten mogen worden. Regelmatig wordt de Karmeliet verhoord. Hij is een taaie donder. Dirk Tusscher wordt er soms moedeloos van. Het geintje met het afgeknipte lange haar bij de aanslag met de handgranaat op de 20e maart van vorig jaar zit hem goed dwars. Hoe kun je zoveel mazzel hebben als het waar is wat de Karmeliet zegt? Want als hij zaterdags niet naar de kapster was geweest, had hij zondagavond met lang haar die granaat gegooid en was hij daadwerkelijk herkend door een getuige. Hangen! Maar nee, door de kapsterschaar was het bewijs weg. Dirk heeft zonet opdracht gekregen van Pontius om nog eens met die oude mevrouw te gaan praten. En een schriftelijke verklaring op te maken want dat was nog steeds niet gebeurd. Een grote blunder. De rechter zal die verklaring zeker willen zien als aanvullend bewijs en anders hebben ze niets aan deze getuige. Mevrouw Bakker laat de vriendelijke rechercheur binnen en gaat koffie zetten. Daarna sloft ze terug naar de woonkamer en geeft Susie iets te knabbelen. “Wat wilde u weten, meneer? Is er iets gebeurd? Ik heb nog nooit politie over de vloer gehad.”Dirk glimlacht en zegt: “Ja, dat kunnen we wel zeggen. Van dit gesprek maak ik aantekeningen zodat we later een verklaring kunnen opstellen. En wat we zeggen wordt opgenomen op een bandje. Goed? Maar wat heeft u mooie meubeltjes, mevrouw. En de vloerbedekking lijkt mij ook nieuw. Tjee, en zo’n mooie grote tv. Keurig, mooi. Zelf uitgezocht?”“Jazeker. Maar wat is er gebeurd dan?”“Oh ja. Ehm, vorig jaar in maart is er een granaat ontploft in een pand aan het Singel. Op de 20e maart om precies te zijn. Er viel een dode. Dat hebt u toen gezien. Tegenover mijn chef hebt u verklaard de man gezien te hebben die de granaat gooide. Weet u dat nog?”“Een dode man? Nee, die heb ik nooit gezien. Het spijt me,” zegt mevrouw Bakker benauwd.Ze schrikt al bij het idee. Daar kan ze niet eens tegen.“Sorry, ik zeg het verkeerd. Mijn fout. U hebt gezien dat iemand de handgranaat naar binnen gooide en toen hard wegliep. Klopt dat?”“Jaja, dat klopt. Dat andere niet. Dat klopt niet.”“En verder? Wat heb u nog meer gezien? Of gehoord?”“Verder niets. Het was al donker.”Dirk begrijpt dat hij hier heel veel geduld zal moeten hebben. Dan maar met een omweggetje.“Ik wou dat ik zulke mooie gordijnen thuis had hangen. Zeker wel duur, hè?”“Dat maakte mij niet uit, haha. Ik heb het geld toch gekregen!”“Zozo, een erfenis?” gokt Dirk want dat is het meest logische.“Nee nee. Geen erfenis.”“Ah, nou snap ik het. Gefeliciteerd. Gaston van de Postcodeloterij is langs geweest?”“Nee, ook niet. Mis poes!”Mevrouw Bakker slaat zich op de knieën van het lachen. Wat een grappige agent is dit toch. Die mag wel vaker langskomen.“Dan weet ik het ook niet meer. Wacht! De Giroloterij dan?”“Nee, het is helemaal geen loterij. Een meneer heeft mij heel veel geld gegeven als ik maar zei dat die man lang haar had.”Dirk aarzelt niet en zegt: “Precies. Maar die man had helemaal geen lang haar, hè?”“Weet ik toch niet. Ik heb niemand gezien. Een harde knal heb ik gehoord want Susie schrok nog harder dan ik.”“Waarom moest u het dan zeggen van dat lange haar? Wie vroeg u dat?”“Een meneer in een auto. Hij had een zonnebril op en droeg een hoed. En ik zag zo’n grote hangsnor. Die tienduizend euro vond ik op de deurmat in een enveloppe.”Rechercheur Dirk Tusscher weet genoeg. De opdrachtgever van deze aanslag heeft een blunder gemaakt door de moord in de schoenen te willen schuiven van de Karmeliet waarvan hij niet wist dat die naar de kapper was geweest. Op de camping zijn ze het roerend eens met elkaar na het afluisteren van het bandje. Big David had een plannetje en dat is mooi mislukt. De hitman zelf zullen ze wel nooit kunnen achterhalen. Wat gruwelijk onmenselijk om Tarik op te offeren in deze strijd. Is de verklaring van mevrouw Bakker voldoende om Big David te arresteren? Juist nu Big David in de schijnwerpers staat omdat er een huurmoord op hem is gepland die verijdeld is door Peter R. de Vries? Hoofdinspecteur Pontius van der Luiten stelt die vraag aan zijn team dat overtuigd is van een succesvolle arrestatie van David Bachmann. Als dit geen bewijs is, wat dan wel? De leeftijd van de getuige heeft er niets mee te maken.“Dat kost je vanavond een rondje, Pontius,” roept Jan Verbrugge verheugd.Pontius grijpt de telefoon en overlegt opgewonden met de officier van justitie zoals het betaamt. Hebben ze de verdachte van dit misdrijf van valse beschuldiging c.q. laster en van de opdrachtgever dan wel uitvoerder van deze laffe moord op Tarik Yacoubi? Mevrouw mr. Peetra Karstemeijer is kort maar duidelijk. Geen arrestatie. Geen media. Dirk Tusscher heeft de verklaring van mevrouw Bakker gemanipuleerd, heeft de oude mevrouw antwoorden in de mond gelegd die hem beter uitkwamen en gaat in op haar persoonlijke financiële situatie die niets van doen heeft met de aanslag. Het zou maar zo kunnen, zegt ze tegen Pontius, dat mevrouw Bakker voor de rechtbank verklaart het geld bij een bankoverval gevonden te hebben. Hoe kunnen ze zo stom zijn? Pontius krijgt een rood hoofd en ontkent in alle toonaarden het door haar geschetste beeld. In feite wordt hij een beetje woest op haar. Mevrouw Karstemeijer windt zich ook op, herhaalt haar standpunten, wenst hem en zijn team een prettige dag toe en hangt op. Zou ze nog steeds boos zijn wegens die blunder met de arrestatie van Arthur vanM.? In de zes trekkershutten op de camping schreeuwen de rechercheurs hun teleurstelling het bos in.*Op zaterdag 14 april 2012 is de uitspraak. De rechter verbiedt de uitzending! Watte? De rechter verbiedt de uitzending! Nee toch? Jawel! Echt waar! Op straffe van een dwangsom van € 100.000,- met een maximum tot € 200.000,- bij overtreding. De jongens gaan juichend op weg naar de kroeg. Dat hebben ze toch maar mooi geflikt. Die bekakte vervelende praatrat moesten ze opsluiten en nooit meer vrij laten. En het mooiste zou zijn als meneer de Vries wel een stukje uitzendt, legt hun slimme advocaat later uit. Dan worden zij in een klap rijk. Ieder minstens € 50.000,- of € 100.000,-, dat loont de moeite. Peter denkt met ingehouden woede dat het nu toch echt tijd wordt om deze incompetente voorzieningenrechter, mr. R.H.C. Jongeneel is het weer, op sterk water te zetten of minstens te vervangen. Door…? Tja, door wie? Door de eerste de beste postbode of warme bakker? Dagenlang is hij er ziek van. Het idee dat de uitzending misschien wellicht definitief in de prullenmand kan belanden - na al dat uitstekende werk van hem en de anderen - is de ergste gruwel die hij kan bedenken. Zo’n beschamende nederlaag is voor iedere journalist van zijn niveau een dolksteek in de rug. Hij is toch geen prutser? Is dit de rechtspraak waarop Nederland zit te wachten? Het kost hem een paar flessen wodka zonder dat hij antwoord krijgt. Er rest hem niets anders dan hoger beroep in te stellen. De dood of de gladiolen. Ondertussen is er daardoor wel extra aandacht voor zijn persoontje en zijn uitzending, ook al gaat die dan voorlopig niet door. En dat bevalt hem wel. Dat beurt hem enigszins weer op. Hij kruipt uit de goot en gaat weer aan het werk.Op dinsdag 22 mei 2012 wordt het arrest van de Hoge Raad uitgesproken. Zoals gebruikelijk wordt er een hoop belangrijke juridische prietpraat verkondigd voordat de conclusie wordt getrokken. De rechtbank is van mening dat Peter de beelden mag uitzenden, mits de betrokkenen onherkenbaar worden gemaakt, niet bij hun eigen voornaam en achternaam worden genoemd en dat de romp van Jack buiten beeld blijft wegens zijn opzichtig gekleurde jas. Met die restricties kan hij leven. Sterker nog: dat komt hem uitstekend van pas. Dat maakt de zaak alleen nóg maar spannender en zal de kijkcijfers zeker omhoog stuwen. Lekker met balkjes werken die soms per ongeluk een centimeter verschuiven zodat de kijker blijft gissen wie het kan zijn. Een meevaller is dat de rechtbank niets heeft gezegd over de stemmen. Gewoon vergeten te regelen. Dus geen vervormingen, recht voor zijn raap! Hij twittert die dag dan ook: Ben heel blij met arrest Hof in Huurmoorden-zaak: als je dit niet meer mag uitzenden, kan je net zo goed stoppen. Voor de tv-programma’s die doen aan onthullingsjournalistiek en verborgen camera’s is de uitspraak van het Hof van groot belang.*En daar heeft misdaadverslaggever Peter R. de Vries maar mooi voor gezorgd. Wel wordt op verzoek van de neefjes het maximum van de dwangsom aanzienlijk verhoogd door het Hof tot maar liefst € 500.000,- want van een dwangsom moet een voldoende sterke prikkel uitgaan om zich aan het omschreven verbod te houden. (Bron: http://www.zoeken.rechtspraak.nl)Zondagavond, de 27e mei, is het dan zover. De tv-uitzending van de 21e eeuw op SBS 6. Meer dan 855.000 kijkers waaronder Arthur vanM. Ze zien en horen hoe de twee jongens aankloppen bij Peter, hoe de onderhandelingen verlopen op zijn kantoor en heel belangrijk: hoe de Karmeliet tot in detail Jack instrueert hoe hij David moet omleggen. En het liefst nog meer slachtoffers moet maken om de politie op een zijspoor te zetten. Zoals Jack eerder had gezegd: onder het genot van een boterham en een colaatje. Tot slot zijn er beelden van de arrestatie van Jack en zijn vriend. Michael wordt buiten beeld in zijn woning gearresteerd. Na de uitzending verschijnt een redelijk groot artikel op de site van Peter waarbij alles nog eens helder uit de doeken wordt gedaan. Hij heeft een liquidatie in Amsterdam weten te voorkomen. Zo, wie kan hem dat nazeggen? In ieder geval is Arthur in het Huis van Bewaring bij het zien van de beelden erg teleurgesteld. En mr. J.P. Plasman, zijn advocaat, ook. God nog an toe!, wat een overtuigend bewijs! En wat zal het OM gniffelen! Hij mag die officier van justitie toch al niet, zo’n mierenneukster. Hij heeft al vaker tegenover haar gestaan. De stand is 4-1. In zijn nadeel. En deze mevrouw mr. Karstemeijer krijgt nu de film gratis in d’r natte schoot geworpen en hij mag het weer opknappen voor zo’n oetlul van een pooier. Zou die echt ook nog zo dom zijn geweest om in het penthouse een handgranaat naar het slachtoffer te gooien? Dat stond in de eerste aanklacht. Althans de opdracht daartoe hebben geven. Dat was op 17 november vorig jaar al. Hoe moet hij hier een gat in schieten? Zijn beroepseer wordt ook aangetast met een nederlaag. Toekomstige cliënten zullen naar het verdomde kantoor aan de overkant van de gracht lopen. Beide zaken - opdracht tot het gooien van een handgranaat en de opdracht aan Jack met een pistool staan na elkaar op 1 augustus op de rol. Hoe kan hij er onderuit komen op een gracieuze manier? Daar is meer voor nodig dan een godswonder.